Psalmaro 50
1 Psalmo de Asaf. Dio de la dioj, la Eternulo, ekparolis, Kaj vokis la teron de la sunleviĝo ĝis la sunsubiro.
“A psalm of Asaph.” The mighty God, Jehovah, speaketh, and calleth the earth, From the rising of the sun to its going down.
2 El Cion, la perfektaĵo de beleco, Dio ekbrilis.
Out of Zion, the perfection of beauty, God shineth forth.
3 Nia Dio venas kaj ne silentas; Fajro ekstermanta estas antaŭ Li, Ĉirkaŭ Li estas granda ventego.
Our God cometh, and will not be silent; Before him is a devouring fire, And around him a raging tempest.
4 Li vokas la ĉielon supre kaj la teron, Por juĝi Sian popolon:
He calleth to the heavens on high, And to the earth, while he judgeth his people:
5 Kolektu al Mi Miajn fidelulojn, Kiuj faris kun Mi interligon ĉe oferdono.
“Gather together before me my godly ones, Who have made a covenant with me by sacrifice!”
6 Kaj la ĉielo proklamis Lian justecon, Ĉar Dio estas tiu juĝanto. (Sela)
(And the heavens shall declare his righteousness, For it is God himself that is judge., Pause)
7 Aŭskultu, ho Mia popolo, kaj Mi parolos; Ho Izrael, Mi atestos pri vi; Mi estas Dio, via Dio.
“Hear, O my people, and I will speak! O Israel, and I will testify against thee! For I am God, thine own God.
8 Ne pro viaj oferdonoj Mi vin riproĉos, Ĉar viaj bruloferoj estas ĉiam antaŭ Mi.
I reprove thee not on account of thy sacrifices; For thy burnt-offerings are ever before me.
9 Mi ne prenos el via domo bovidon, Nek el viaj kortoj kaprojn:
I will take no bullock from thy house, Nor he-goat from thy folds;
10 Ĉar al Mi apartenas ĉiuj bestoj en la arbaroj, Miloj da brutoj sur la montoj;
For all the beasts of the forest are mine, And the cattle on a thousand hills.
11 Mi konas ĉiujn birdojn sur la montoj, Kaj ĉiuj bestoj de la kampoj estas antaŭ Mi.
I know all the birds of the mountains, And the wild beasts of the field are before me.
12 Se Mi fariĝus malsata, Mi ne dirus al vi, Ĉar al Mi apartenas la mondo, kaj ĉio, kio ĝin plenigas.
If I were hungry, I would not tell thee; For the world is mine, and all that is therein.
13 Ĉu Mi manĝas viandon de bovoj, Kaj ĉu Mi trinkas sangon de kaproj?
Do I eat the flesh of bulls, Or drink the blood of goats?
14 Oferdonu al Dio dankon, Kaj plenumu antaŭ la Plejaltulo viajn promesojn.
Offer to God thanksgiving, And pay thy vows to the Most High!
15 Voku Min en la tago de mizero; Mi vin liberigos, kaj vi Min gloros.
Then call upon me in the day of trouble: I will deliver thee, and thou shalt glorify me!”
16 Sed al la malpiulo Dio diris: Por kio vi parolas pri Miaj leĝoj Kaj portas Mian interligon en via buŝo,
And to the wicked God saith, “To what purpose dost thou talk of my statutes? And why hast thou my laws upon thy lips?—
17 Dum vi malamas moralinstruon Kaj ĵetas Miajn vortojn malantaŭen de vi?
Thou, who hatest instruction And castest my words behind thee!
18 Kiam vi vidas ŝteliston, vi aliĝas al li, Kaj kun adultuloj vi estas partoprenanto;
When thou seest a thief, thou art in friendship with him, And hast fellowship with adulterers.
19 Vian buŝon vi uzas por malbono, Kaj via lango plektas falsaĵon;
Thou lettest loose thy mouth to evil, And thy tongue frameth deceit;
20 Vi sidas kaj parolas kontraŭ via frato, Pri la filo de via patrino vi kalumnias.
Thou sittest and speakest against thy brother; Thou slanderest thine own mother's son.
21 Tion vi faris, kaj Mi silentis; Kaj vi pensis, ke Mi estas tia, kiel vi. Mi punos vin, kaj Mi metos ĉion antaŭ viajn okulojn.
These things hast thou done, and I kept silence; Hence thou thoughtest that I was altogether like thyself: But I will reprove thee, and set it in order before thine eyes.
22 Komprenu ĉi tion, vi, kiuj forgesas Dion; Alie Mi disŝiros, kaj neniu savos.
Mark this, ye that forget God, Lest I tear you in pieces, and none deliver you!
23 Kiu oferdonas dankon, tiu Min honoras; Kaj kiu estas singarda en la vojo, Al tiu Mi aperigos Dian helpon.
Whoso offereth praise honoreth me; And to him who hath regard to his ways Will I show salvation from God.”
