Psalmaro 50
1 Psalmo de Asaf. Dio de la dioj, la Eternulo, ekparolis, Kaj vokis la teron de la sunleviĝo ĝis la sunsubiro.
“A psalm of Assaph.” The God of gods, the Lord, speaketh, and calleth the earth, from the rising of the sun unto his setting.
2 El Cion, la perfektaĵo de beleco, Dio ekbrilis.
Out of Zion, the perfection of beauty, God shineth forth.
3 Nia Dio venas kaj ne silentas; Fajro ekstermanta estas antaŭ Li, Ĉirkaŭ Li estas granda ventego.
Our God is coming, and will not keep silence: a fire devoureth before him, and round him there rageth a mighty storm.
4 Li vokas la ĉielon supre kaj la teron, Por juĝi Sian popolon:
He will call to the heavens above, and to the earth, to judge his people.
5 Kolektu al Mi Miajn fidelulojn, Kiuj faris kun Mi interligon ĉe oferdono.
“Gather together unto me my pious servants, who make a covenant with me by sacrifice.”
6 Kaj la ĉielo proklamis Lian justecon, Ĉar Dio estas tiu juĝanto. (Sela)
And the heavens tell of his righteousness; for God is judge himself. (Selah)
7 Aŭskultu, ho Mia popolo, kaj Mi parolos; Ho Izrael, Mi atestos pri vi; Mi estas Dio, via Dio.
“Hear, O my people, and I will speak; O Israel, and I will testify against thee: God, thy God, am I.
8 Ne pro viaj oferdonoj Mi vin riproĉos, Ĉar viaj bruloferoj estas ĉiam antaŭ Mi.
Not because of thy sacrifices will I reprove thee; and thy burnt-offerings are continually before me.
9 Mi ne prenos el via domo bovidon, Nek el viaj kortoj kaprojn:
I will not take a bullock out of thy house, nor he-goats out of thy folds.
10 Ĉar al Mi apartenas ĉiuj bestoj en la arbaroj, Miloj da brutoj sur la montoj;
For mine are all the beasts of the forest, the cattle upon a thousand mountains.
11 Mi konas ĉiujn birdojn sur la montoj, Kaj ĉiuj bestoj de la kampoj estas antaŭ Mi.
I know all the fowls of the mountains: whatever moveth on the fields is with me.
12 Se Mi fariĝus malsata, Mi ne dirus al vi, Ĉar al Mi apartenas la mondo, kaj ĉio, kio ĝin plenigas.
If I were hungry, I would not say it to thee; for mine is the world, and what filleth it.
13 Ĉu Mi manĝas viandon de bovoj, Kaj ĉu Mi trinkas sangon de kaproj?
Do I eat the flesh of fatted bulls, or drink the blood of he-goats?
14 Oferdonu al Dio dankon, Kaj plenumu antaŭ la Plejaltulo viajn promesojn.
Offer unto God thanksgiving; and pay unto the Most High thy vows;
15 Voku Min en la tago de mizero; Mi vin liberigos, kaj vi Min gloros.
And call on me on the day of distress: I will deliver thee, — and so wilt thou glorify me.”
16 Sed al la malpiulo Dio diris: Por kio vi parolas pri Miaj leĝoj Kaj portas Mian interligon en via buŝo,
But unto the wicked God saith, “What hast thou to do to relate my statutes, and why bearest thou my covenant upon thy mouth?
17 Dum vi malamas moralinstruon Kaj ĵetas Miajn vortojn malantaŭen de vi?
And yet thou hatest instruction, and castest my words behind thee.
18 Kiam vi vidas ŝteliston, vi aliĝas al li, Kaj kun adultuloj vi estas partoprenanto;
When thou seest a thief, then art thou pleased with him, and with adulterers hast thou thy portion.
19 Vian buŝon vi uzas por malbono, Kaj via lango plektas falsaĵon;
Thou lettest loose thy mouth with evil, and thy tongue frameth deceit.
20 Vi sidas kaj parolas kontraŭ via frato, Pri la filo de via patrino vi kalumnias.
Thou sittest and speakest against thy brother; against thy own mother's son thou utterest slander.
21 Tion vi faris, kaj Mi silentis; Kaj vi pensis, ke Mi estas tia, kiel vi. Mi punos vin, kaj Mi metos ĉion antaŭ viajn okulojn.
These things hast thou done, and I kept silence: thou didst ween that I am like thyself; [but] I will reprove thee, and set it in order before thy eyes.”
22 Komprenu ĉi tion, vi, kiuj forgesas Dion; Alie Mi disŝiros, kaj neniu savos.
Do but reflect on this, ye that forget God, lest I tear [you] in pieces, with none to deliver.
23 Kiu oferdonas dankon, tiu Min honoras; Kaj kiu estas singarda en la vojo, Al tiu Mi aperigos Dian helpon.
Whoso offereth thanksgiving glorifieth me: and to him that ordereth his course aright, will I show the salvation of God.
