Psalmaro 49
1 Al la ĥorestro. De la Koraĥidoj. Psalmo. Aŭskultu ĉi tion, ĉiuj popoloj; Atentu, ĉiuj loĝantoj de la mondo,
In finem, filiis Core. Psalmus. Audite hæc, omnes gentes; auribus percipite, omnes qui habitatis orbem:
2 Kaj altrangulo kaj malaltrangulo, Riĉulo kaj malriĉulo kune.
quique terrigenæ et filii hominum, simul in unum dives et pauper.
3 Mia buŝo diros saĝaĵon, Kaj la penso de mia koro prudentaĵon.
Os meum loquetur sapientiam, et meditatio cordis mei prudentiam.
4 Mi klinos mian orelon al sentenco; Sur harpo mi esprimos mian enigmon.
Inclinabo in parabolam aurem meam; aperiam in psalterio propositionem meam.
5 Kial mi devus timi en tagoj de malbono, Kiam min ĉirkaŭas la malboneco de miaj persekutantoj,
Cur timebo in die mala? iniquitas calcanei mei circumdabit me.
6 Kiuj fidas sian potencon Kaj fanfaronas per sia granda riĉeco?
Qui confidunt in virtute sua, et in multitudine divitiarum suarum, gloriantur.
7 Fraton tute ne liberigos homo, Nek donos al Dio elaĉeton por li
Frater non redimit, redimet homo: non dabit Deo placationem suam,
8 (Multekosta estus la elaĉeto de ilia animo, Kaj neniam tio estos),
et pretium redemptionis animæ suæ. Et laborabit in æternum;
9 Ke li restu viva eterne, Ke li ne vidu la tombon.
et vivet adhuc in finem.
10 Oni ja vidas, ke saĝuloj mortas, Kaj ankaŭ malsaĝulo kaj sensciulo pereas Kaj lasas al aliaj sian havon.
Non videbit interitum, cum viderit sapientes morientes: simul insipiens et stultus peribunt. Et relinquent alienis divitias suas,
11 Ilia deziro estas, ke iliaj domoj ekzistu por ĉiam, Kaj iliaj loĝejoj de generacio al generacio; Ili nomas siajn bienojn laŭ siaj nomoj.
et sepulchra eorum domus illorum in æternum; tabernacula eorum in progenie et progenie: vocaverunt nomina sua in terris suis.
12 Sed homo ne restas longe en honoro; Li egaliĝas al bruto buĉota.
Et homo, cum in honore esset, non intellexit. Comparatus est jumentis insipientibus, et similis factus est illis.
13 Tia estas ilia vojo, ilia espero, Kaj iliaj posteuloj aprobas ilian opinion. (Sela)
Hæc via illorum scandalum ipsis; et postea in ore suo complacebunt.
14 Kiel ŝafoj ili estos metataj en Ŝeolon; La morto ilin paŝtos; Kaj matene virtuloj ilin ekposedos, Kaj ilia bildo pereos en Ŝeol, perdinte loĝejon. (Sheol h7585)
Sicut oves in inferno positi sunt: mors depascet eos. Et dominabuntur eorum justi in matutino; et auxilium eorum veterascet in inferno a gloria eorum. (Sheol h7585)
Verumtamen Deus redimet animam meam de manu inferi, cum acceperit me. (Sheol h7585)
16 Ne timu, kiam homo riĉiĝas, Kiam grandiĝas la gloro de lia domo.
Ne timueris cum dives factus fuerit homo, et cum multiplicata fuerit gloria domus ejus:
17 Ĉar mortante li nenion prenos; Ne iros post li malsupren lia honoro.
quoniam, cum interierit, non sumet omnia, neque descendet cum eo gloria ejus.
18 Ĉar kvankam li ĝuigas sian animon dum sia vivado, Kaj oni vin laŭdas por tio, ke vi faras al vi bone,
Quia anima ejus in vita ipsius benedicetur; confitebitur tibi cum benefeceris ei.
19 Tamen li iros al la generacio de siaj patroj, Kiuj neniam vidos lumon.
Introibit usque in progenies patrum suorum; et usque in æternum non videbit lumen.
20 Homo, kiu estas en honoro, sed ne havas prudenton, Estas egala al bruto buĉota.
Homo, cum in honore esset, non intellexit. Comparatus est jumentis insipientibus, et similis factus est illis.
