< Psalmaro 49 >
1 Al la ĥorestro. De la Koraĥidoj. Psalmo. Aŭskultu ĉi tion, ĉiuj popoloj; Atentu, ĉiuj loĝantoj de la mondo,
もろもろの民よきけ賤きも貴きも富るも貧きもすべて地にすめる者よ なんぢらともに耳をそばだてよ
2 Kaj altrangulo kaj malaltrangulo, Riĉulo kaj malriĉulo kune.
もろもろの民よきけ賤きも貴きも富るも貧きもすべて地にすめる者よ なんぢらともに耳をそばだてよ
3 Mia buŝo diros saĝaĵon, Kaj la penso de mia koro prudentaĵon.
わが口はかしこきことをかたり わが心はさときことを思はん
4 Mi klinos mian orelon al sentenco; Sur harpo mi esprimos mian enigmon.
われ耳を喩言にかたぶけ琴をならしてわが幽玄なる語をときあらはさん
5 Kial mi devus timi en tagoj de malbono, Kiam min ĉirkaŭas la malboneco de miaj persekutantoj,
わが踵にちかかる不義のわれを打圍むわざはひの日もいかで懼るることあらんや
6 Kiuj fidas sian potencon Kaj fanfaronas per sia granda riĉeco?
おのが富をたのみ財おほきを誇るもの
7 Fraton tute ne liberigos homo, Nek donos al Dio elaĉeton por li
たれ一人おのが兄弟をあがなふことあたはず之がために贖價を神にささげ
8 (Multekosta estus la elaĉeto de ilia animo, Kaj neniam tio estos),
之をとこしへに生存へしめて朽ざらしむることあたはず(霊魂をあがなふには費いとおほくして此事をとこしへに捨置ざるを得ざればなり)
9 Ke li restu viva eterne, Ke li ne vidu la tombon.
之をとこしへに生存へしめて朽ざらしむることあたはず(霊魂をあがなふには費いとおほくして此事をとこしへに捨置ざるを得ざればなり)
10 Oni ja vidas, ke saĝuloj mortas, Kaj ankaŭ malsaĝulo kaj sensciulo pereas Kaj lasas al aliaj sian havon.
そは智きものも死 おろかものも獣心者もひとしくほろびてその富を他人にのこすことは常にみるところなり
11 Ilia deziro estas, ke iliaj domoj ekzistu por ĉiam, Kaj iliaj loĝejoj de generacio al generacio; Ili nomas siajn bienojn laŭ siaj nomoj.
かれら竊におもふ わが家はとこしへに存りわがすまひは世々にいたらんと かれらはその地におのが名をおはせたり
12 Sed homo ne restas longe en honoro; Li egaliĝas al bruto buĉota.
されど人は譽のなかに永くとどまらず亡びうする獣のごとし
13 Tia estas ilia vojo, ilia espero, Kaj iliaj posteuloj aprobas ilian opinion. (Sela)
斯のごときは愚かなるものの途なり 然はあれど後人はその言をよしとせん (セラ)
14 Kiel ŝafoj ili estos metataj en Ŝeolon; La morto ilin paŝtos; Kaj matene virtuloj ilin ekposedos, Kaj ilia bildo pereos en Ŝeol, perdinte loĝejon. (Sheol )
かれらは羊のむれのごとくに陰府のものと定めらる 死これが牧者とならん直きもの朝にかれらををさめん その美容は陰府にほろぼされて宿るところなかるべし (Sheol )
15 Sed Dio liberigos mian animon el la mano de Ŝeol, Ĉar Li prenos min. (Sela) (Sheol )
されど神われを接たまふべければわが霊魂をあがなひて陰府のちからより脱かれしめたまはん (セラ) (Sheol )
16 Ne timu, kiam homo riĉiĝas, Kiam grandiĝas la gloro de lia domo.
人のとみてその家のさかえくははらんとき汝おそるるなかれ
17 Ĉar mortante li nenion prenos; Ne iros post li malsupren lia honoro.
かれの死るときは何一つたづさへゆくことあたはず その榮はこれにしたがひて下ることをせざればなり
18 Ĉar kvankam li ĝuigas sian animon dum sia vivado, Kaj oni vin laŭdas por tio, ke vi faras al vi bone,
かかる人はいきながらふるほどに己がたましひを祝するとも みづからを厚うするがゆゑに人々なんぢをほむるとも
19 Tamen li iros al la generacio de siaj patroj, Kiuj neniam vidos lumon.
なんぢ列祖の世にゆかん かれらはたえて光をみざるべし
20 Homo, kiu estas en honoro, sed ne havas prudenton, Estas egala al bruto buĉota.
尊貴なかにありて暁らざる人はほろびうする獣のごとし