Psalmaro 48
1 Kanto-psalmo de la Koraĥidoj. Granda estas la Eternulo, Kaj tre glora en la urbo de nia Dio, Sur Lia sankta monto.
Маре есте Домнул ши лэудат де тоць ын четатя Думнезеулуй ностру, пе мунтеле Луй чел сфынт.
2 Bela altaĵo, ĝojiga por la tuta tero Estas la monto Cion, en la norda regiono, La urbo de la granda Reĝo.
Фрумоасэ ынэлциме, букурия ынтрегулуй пэмынт, есте мунтеле Сионулуй; ын партя де мязэноапте есте четатя Марелуй Ымпэрат.
3 Dio estas konata en ĝiaj palacoj, kiel rifuĝejo.
Думнезеу, ын каселе Луй ымпэрэтешть, есте куноскут ка ун турн де скэпаре.
4 Jen kolektiĝis la reĝoj, Sed ĉiuj kune foriris.
Кэч ятэ кэ ымпэраций се адунасерэ: доар ау трекут ымпреунэ,
5 Ili vidis kaj ekmiris, Konfuziĝis kaj forkuris.
ау привит-о, ау ынлемнит, с-ау темут ши ау луат-о ла фугэ.
6 Teruro ilin atakis, Tremo, kiel ĉe akuŝantino.
Й-а апукат ун тремур аколо, ка дуреря уней фемей ла фачере.
7 Per orienta vento Vi ruinigis la ŝipojn de Tarŝiŝ.
Ау фост изгониць де паркэ ар фи фост луаць де вынтул де рэсэрит, каре сфэрымэ корэбииле дин Тарсис.
8 Kion ni aŭdis, tion ni vidis En la urbo de la Eternulo Cebaot, en la urbo de nia Dio; Dio fortikigu ĝin por ĉiam! (Sela)
Ынтокмай кум аузисерэм спунынду-се, аша ам вэзут ын четатя Домнулуй оштирилор, ын четатя Думнезеулуй ностру: Думнезеу о ва фаче сэ дэйнуяскэ пе вечие.
9 Ni meditis, ho Dio, pri Via boneco, Interne de Via templo.
Думнезеуле, ла бунэтатя Та не гындим ын мижлокул Темплулуй Тэу!
10 Kiel Via nomo, ho Dio, Tiel Via gloro estas en la finoj de la tero; Plena de justeco estas Via dekstra mano.
Ка ши Нумеле Тэу, Думнезеуле, ши лауда Та рэсунэ пынэ ла марӂиниле пэмынтулуй; дряпта Та есте плинэ де ындураре.
11 Ĝoju la monto Cion, Ĝoju la filinoj de Jehuda, Pro Via juĝoj.
Се букурэ мунтеле Сионулуй ши се веселеск фийчеле луй Иуда де жудекэциле Тале.
12 Iru ĉirkaŭ Cion kaj ĉirkaŭrigardu ĝin, Kalkulu ĝiajn turojn.
Стрэбатець Сионул ши околици-л, нумэраци-й турнуриле,
13 Atentu ĝiajn fortikaĵojn, Vizitu ĝiajn palacojn, Por ke vi rakontu al estonta generacio.
привици-й ынтэритура ши черчетаци-й палателе, ка сэ повестиць челор че вор вени дупэ ей!
14 Ĉar jen estas Dio, nia Dio, por ĉiam kaj eterne; Li estos nia kondukanto ĝis la morto.
Ятэ, Думнезеул ачеста есте Думнезеул ностру ын вечь де вечь; Ел ва фи кэлэуза ноастрэ пынэ ла моарте.
