Psalmaro 48

1 Kanto-psalmo de la Koraĥidoj. Granda estas la Eternulo, Kaj tre glora en la urbo de nia Dio, Sur Lia sankta monto.

He waiata, he himene ma nga tama a Koraha. He nui a Ihowa, kia nui hoki te whakamoemiti ki a ia i te pa o to tatou Atua, i te maunga o tona tapu.

2 Bela altaĵo, ĝojiga por la tuta tero Estas la monto Cion, en la norda regiono, La urbo de la granda Reĝo.

Ataahua ana te tairanga o Maunga Hiona, ko ta te ao katoa e koa ai: kei te taha ki te raki te pa o te Kingi nui.

3 Dio estas konata en ĝiaj palacoj, kiel rifuĝejo.

E matauria ana te Atua i roto i ona whare papai hei piringa.

4 Jen kolektiĝis la reĝoj, Sed ĉiuj kune foriris.

Na, huihui tahi mai ana nga kingi haere tahi atu ana ratou.

5 Ili vidis kaj ekmiris, Konfuziĝis kaj forkuris.

I kite ratou, miharo iho: raruraru ana, hohoro tonu atu.

6 Teruro ilin atakis, Tremo, kiel ĉe akuŝantino.

Pa ana te wehi ki a ratou i reira, te mamae, ano he wahine e whanau ana.

7 Per orienta vento Vi ruinigis la ŝipojn de Tarŝiŝ.

E wahia ana e koe nga kaipuke o Tarahihi ki te marangai.

8 Kion ni aŭdis, tion ni vidis En la urbo de la Eternulo Cebaot, en la urbo de nia Dio; Dio fortikigu ĝin por ĉiam! (Sela)

Rite tonu ki ta matou i rongo ai, ta matou i kite ai i roto i te pa o Ihowa o nga mano, i te pa o to tatou Atua: ma te Atua e whakapumau ake ake. (Hera)

9 Ni meditis, ho Dio, pri Via boneco, Interne de Via templo.

I whakaaroaro matou ki tou atawhai, e te Atua, i waenganui o tou temepara.

10 Kiel Via nomo, ho Dio, Tiel Via gloro estas en la finoj de la tero; Plena de justeco estas Via dekstra mano.

E te Atua, rite tahi ki tou ingoa te whakamoemiti mou, tae noa atu ki nga pito o te whenua: ki tonu tou matau i te tika.

11 Ĝoju la monto Cion, Ĝoju la filinoj de Jehuda, Pro Via juĝoj.

Kia hari a Maunga Hiona, kia koa nga tamahine a Hura i au whakaritenga.

12 Iru ĉirkaŭ Cion kaj ĉirkaŭrigardu ĝin, Kalkulu ĝiajn turojn.

Taiawhiotia a Hiona, haere, a kopiko noa mai: taua ona pourewa.

13 Atentu ĝiajn fortikaĵojn, Vizitu ĝiajn palacojn, Por ke vi rakontu al estonta generacio.

Maharatia ona pekerangi, tirohia ona whare papai; hei korerotanga ma koutou ki enei ake whakatupuranga.

14 Ĉar jen estas Dio, nia Dio, por ĉiam kaj eterne; Li estos nia kondukanto ĝis la morto.

Ko tenei Atua hoki te Atua mo tatou ake ake: ko ia hei kaiarahi i a tatou a mate noa.