Psalmaro 47

1 Al la ĥorestro. De la Koraĥidoj. Psalmo. Ĉiuj popoloj, plaŭdu per la manoj, Kriu al Dio per voĉo de kanto.

En Psalm, till att föresjunga, Korah barnas. Klapper med händerna, all folk, och fröjdens Gudi med gladsamma röst.

2 Ĉar la Eternulo Plejalta estas timinda; Li estas granda Reĝo super la tuta tero.

Ty Herren, den Aldrahögste, är förskräckelig, en stor Konung på hela jordene.

3 Li subigas al ni popolojn Kaj metas gentojn sub niajn piedojn.

Han skall tvinga folk under oss, och Hedningar under våra fötter.

4 Li elektas por ni nian heredon, La majeston de Jakob, kiun Li amas. (Sela)

Han utväljer oss till en arfvedel, Jacobs härlighet, den han älskar. (Sela)

5 Dio supreniras ĉe sonoj de ĝojo, La Eternulo ĉe trumpetado.

Gud är uppfaren med fröjd, och Herren med klar basun.

6 Kantu al Dio, kantu! Kantu al nia Reĝo, kantu!

Lofsjunger, lofsjunger Gudi; lofsjunger, lofsjunger vårom Konung.

7 Ĉar Dio estas la Reĝo de la tuta tero: Kantu edifan kanton!

Ty Gud är Konung på hela jordene. Lofsjunger honom förnufteliga.

8 Dio reĝas super la popoloj; Dio sidas sur Sia sankta trono.

Gud är Konung öfver Hedningarna. Gud sitter på sinom helga stol.

9 La princoj de la popoloj kolektiĝis, La popolo de la Dio de Abraham; Ĉar al Dio apartenas la ŝildoj de la tero; Li estas tre alta.

Förstarne ibland folken äro församlada till ett folk Abrahams Gudi; ty Gud är fast upphöjd, när herrarna på jordene.