Psalmaro 47

1 Al la ĥorestro. De la Koraĥidoj. Psalmo. Ĉiuj popoloj, plaŭdu per la manoj, Kriu al Dio per voĉo de kanto.

Načelniku gódbe; med nasledniki Koretovimi, psalm. Vsa ljudstva ploskajte z roko, ukajte Bogu z donečim glasom.

2 Ĉar la Eternulo Plejalta estas timinda; Li estas granda Reĝo super la tuta tero.

Ker Gospod najvišji, čestiti, kralj velik je nad vso zemljo.

3 Li subigas al ni popolojn Kaj metas gentojn sub niajn piedojn.

V hlev goni ljudstva, v naš kraj, in narode v kraj naših nóg.

4 Li elektas por ni nian heredon, La majeston de Jakob, kiun Li amas. (Sela)

Odbira nam posestvo naše, diko Jakoba, katerega ljubi nad vse.

5 Dio supreniras ĉe sonoj de ĝojo, La Eternulo ĉe trumpetado.

Gor gré Bog z veselim glasom, Gospod s trombe bučanjem.

6 Kantu al Dio, kantu! Kantu al nia Reĝo, kantu!

Prepevajte Bogu, prepevajte; prepevajte kralju našemu, prepevajte!

7 Ĉar Dio estas la Reĝo de la tuta tero: Kantu edifan kanton!

Ker vse zemlje kralj je Bog, prepevajte s pesmijo ukovito!

8 Dio reĝas super la popoloj; Dio sidas sur Sia sankta trono.

Bog kraljuje nad narodi; Bog sedí na prestolu svetosti svoje.

9 La princoj de la popoloj kolektiĝis, La popolo de la Dio de Abraham; Ĉar al Dio apartenas la ŝildoj de la tero; Li estas tre alta.

Radovoljni se zbirajo iz ljudstev, ljudstvo Boga Abrahamovega, ker Božje so hrambe dežele; silno je vzvišen.