< Psalmaro 47 >

1 Al la ĥorestro. De la Koraĥidoj. Psalmo. Ĉiuj popoloj, plaŭdu per la manoj, Kriu al Dio per voĉo de kanto.
Untuk pemimpin biduan. Dari bani Korah. Mazmur. Hai segala bangsa, bertepuktanganlah, elu-elukanlah Allah dengan sorak-sorai!
2 Ĉar la Eternulo Plejalta estas timinda; Li estas granda Reĝo super la tuta tero.
Sebab TUHAN, Yang Mahatinggi, adalah dahsyat, Raja yang besar atas seluruh bumi.
3 Li subigas al ni popolojn Kaj metas gentojn sub niajn piedojn.
Ia menaklukkan bangsa-bangsa ke bawah kuasa kita, suku-suku bangsa ke bawah kaki kita,
4 Li elektas por ni nian heredon, La majeston de Jakob, kiun Li amas. (Sela)
Ia memilih bagi kita tanah pusaka kita, kebanggaan Yakub yang dikasihi-Nya. (Sela)
5 Dio supreniras ĉe sonoj de ĝojo, La Eternulo ĉe trumpetado.
Allah telah naik dengan diiringi sorak-sorai, ya TUHAN itu, dengan diiringi bunyi sangkakala.
6 Kantu al Dio, kantu! Kantu al nia Reĝo, kantu!
Bermazmurlah bagi Allah, bermazmurlah, bermazmurlah bagi Raja kita, bermazmurlah!
7 Ĉar Dio estas la Reĝo de la tuta tero: Kantu edifan kanton!
Sebab Allah adalah Raja seluruh bumi, bermazmurlah dengan nyanyian pengajaran!
8 Dio reĝas super la popoloj; Dio sidas sur Sia sankta trono.
Allah memerintah sebagai raja atas bangsa-bangsa, Allah bersemayam di atas takhta-Nya yang kudus.
9 La princoj de la popoloj kolektiĝis, La popolo de la Dio de Abraham; Ĉar al Dio apartenas la ŝildoj de la tero; Li estas tre alta.
Para pemuka bangsa-bangsa berkumpul sebagai umat Allah Abraham. Sebab Allah yang empunya perisai-perisai bumi; Ia sangat dimuliakan.

< Psalmaro 47 >