Psalmaro 47

1 Al la ĥorestro. De la Koraĥidoj. Psalmo. Ĉiuj popoloj, plaŭdu per la manoj, Kriu al Dio per voĉo de kanto.

Dem Sangmeister für die Söhne Korachs. Ein Psalm. Ihr Völker alle, klatschet in die Hände, jubelt zu Gott mit der Stimme der Lobpreisung.

2 Ĉar la Eternulo Plejalta estas timinda; Li estas granda Reĝo super la tuta tero.

Denn Jehovah, der Allerhöchste, ist furchtbar, ein großer König über alle Erde.

3 Li subigas al ni popolojn Kaj metas gentojn sub niajn piedojn.

Er bezwingt Völker unter uns, und Volksstämme unter unsere Füße.

4 Li elektas por ni nian heredon, La majeston de Jakob, kiun Li amas. (Sela)

Er hat uns unser Erbe auserwählt, Jakobs Stolz, den Er geliebt. (Selah)

5 Dio supreniras ĉe sonoj de ĝojo, La Eternulo ĉe trumpetado.

Hinauf steigt Gott mit Jubel, Jehovah mit der Stimme der Posaune.

6 Kantu al Dio, kantu! Kantu al nia Reĝo, kantu!

Singt Psalmen unserem Gott, singt Psalmen; singt Psalmen unserem König, singt Psalmen!

7 Ĉar Dio estas la Reĝo de la tuta tero: Kantu edifan kanton!

Denn König der ganzen Erde ist Gott, singt Ihm Psalmen verständig.

8 Dio reĝas super la popoloj; Dio sidas sur Sia sankta trono.

Gott ist König über Völkerschaften, Gott sitzt auf dem Thron Seiner Heiligkeit.

9 La princoj de la popoloj kolektiĝis, La popolo de la Dio de Abraham; Ĉar al Dio apartenas la ŝildoj de la tero; Li estas tre alta.

Der Völker Freiwillige haben sich versammelt, das Volk des Gottes Abrahams; denn Gottes sind der Erde Schilder; sehr erhöht ist Er.