Psalmaro 46

1 Al la ĥorestro. De la Koraĥidoj. Por sopranuloj. Kanto. Dio estas por ni rifuĝejo kaj forto, Helpo en mizeroj, rapide trovata.

Per il Capo de’ musici. Dei figliuoli di Core. Per voci di fanciulle. Canto. Dio è per noi un rifugio ed una forza, un aiuto sempre pronto nelle distrette.

2 Tial ni ne timas, eĉ se pereus la tero Kaj la montoj falus en la internon de la maroj.

Perciò noi non temeremo, anche quando fosse sconvolta la terra, quando i monti fossero smossi in seno ai mari,

3 Bruu, bolu Liaj akvoj, Tremu la montoj de ilia fiera ondado. (Sela)

quando le acque del mare muggissero e schiumassero, e per il loro gonfiarsi tremassero i monti.

4 Estas rivero, kies torentoj ĝojigas la urbon de Dio, La sanktan loĝejon de la Plejaltulo.

V’è un fiume, i cui rivi rallegrano la città di Dio, il luogo santo della dimora dell’Altissimo.

5 Dio estas en ĝia mezo, ĝi ne ŝanceliĝos; Dio ĝin helpas en frua mateno.

Iddio è nel mezzo di lei; essa non sarà smossa. Iddio la soccorrerà allo schiarire del mattino.

6 Ekbruis popoloj, ekŝanceliĝis regnoj; Li sonigis Sian voĉon, kaj la tero fandiĝis.

Le nazioni romoreggiano, i regni si commuovono; egli fa udire la sua voce, la terra si strugge.

7 La Eternulo Cebaot estas kun ni; Nia defendo estas la Dio de Jakob. (Sela)

L’Eterno degli eserciti è con noi, l’Iddio di Giacobbe è il nostro alto ricetto. (Sela)

8 Iru, rigardu la farojn de la Eternulo, Kiu faris detruojn sur la tero,

Venite, mirate le opere dell’Eterno, il quale compie sulla terra cose stupende.

9 Kiu ĉesigas militojn ĝis la fino de la tero, Rompas pafarkon, rompas ponardegon, Forbruligas veturilojn per fajro.

Egli fa cessar le guerre fino all’estremità della terra; rompe gli archi e spezza le lance, arde i carri nel fuoco.

10 Cedu, kaj sciu, ke Mi estas Dio; Mi estas glora inter la popoloj, Mi estas glora sur la tero.

Fermatevi, ei dice, riconoscete che io sono Dio. Io sarò esaltato fra le nazioni, sarò esaltato sulla terra.

11 La Eternulo Cebaot estas kun ni; Nia defendo estas la Dio de Jakob. (Sela)

L’Eterno degli eserciti è con noi; l’Iddio di Giacobbe è il nostro alto ricetto. (Sela)