< Psalmaro 46 >
1 Al la ĥorestro. De la Koraĥidoj. Por sopranuloj. Kanto. Dio estas por ni rifuĝejo kaj forto, Helpo en mizeroj, rapide trovata.
Til Sangmesteren. Af Koras Sønner. Al-alamot. En Sang.
2 Tial ni ne timas, eĉ se pereus la tero Kaj la montoj falus en la internon de la maroj.
Gud er vor Tilflugt og Styrke, en Hjælp i Angster, prøvet til fulde.
3 Bruu, bolu Liaj akvoj, Tremu la montoj de ilia fiera ondado. (Sela)
Derfor frygter vi ikke, om Jorden end bølger og Bjergene styrter i Havenes Skød,
4 Estas rivero, kies torentoj ĝojigas la urbon de Dio, La sanktan loĝejon de la Plejaltulo.
om end deres Vande bruser og syder og Bjergene skælver ved deres Vælde. (Sela)
5 Dio estas en ĝia mezo, ĝi ne ŝanceliĝos; Dio ĝin helpas en frua mateno.
En Flod og dens Bække glæder Guds Stad, den Højeste har helliget sin Bolig;
6 Ekbruis popoloj, ekŝanceliĝis regnoj; Li sonigis Sian voĉon, kaj la tero fandiĝis.
i den er Gud, den rokkes ikke, Gud bringer den Hjælp, naar Morgen gryr.
7 La Eternulo Cebaot estas kun ni; Nia defendo estas la Dio de Jakob. (Sela)
Folkene larmed, Rigerne vakled, han løfted Røsten, saa Jorden skjalv,
8 Iru, rigardu la farojn de la Eternulo, Kiu faris detruojn sur la tero,
Hærskarers HERRE er med os, Jakobs Gud er vor faste Borg. (Sela)
9 Kiu ĉesigas militojn ĝis la fino de la tero, Rompas pafarkon, rompas ponardegon, Forbruligas veturilojn per fajro.
Kom hid og se paa HERRENS Værk, han har udført frygtelige Ting paa Jord.
10 Cedu, kaj sciu, ke Mi estas Dio; Mi estas glora inter la popoloj, Mi estas glora sur la tero.
Han gør Ende paa Krig til Jordens Grænser, han splintrer Buen, sønderbryder Spydene, Skjoldene tænder han i Brand.
11 La Eternulo Cebaot estas kun ni; Nia defendo estas la Dio de Jakob. (Sela)
Hold inde og kend, at jeg er Gud, ophøjet blandt Folkene, ophøjet paa Jorden! Hærskarers HERRE er med os, Jakobs Gud er vor faste Borg. (Sela)