< Psalmaro 46 >

1 Al la ĥorestro. De la Koraĥidoj. Por sopranuloj. Kanto. Dio estas por ni rifuĝejo kaj forto, Helpo en mizeroj, rapide trovata.
Til Sangmesteren; af Koras Børn; en Sang; til Alamoth.
2 Tial ni ne timas, eĉ se pereus la tero Kaj la montoj falus en la internon de la maroj.
Gud er vor Tillid og Styrke, en Hjælp i Angester, prøvet til fulde.
3 Bruu, bolu Liaj akvoj, Tremu la montoj de ilia fiera ondado. (Sela)
Derfor ville vi ikke frygte, om end Jorden forandres, og Bjergene synke ned i Havets Dyb;
4 Estas rivero, kies torentoj ĝojigas la urbon de Dio, La sanktan loĝejon de la Plejaltulo.
om end Vandene deri bruse og oprøres, Bjergene bæve for dets Vælde. (Sela)
5 Dio estas en ĝia mezo, ĝi ne ŝanceliĝos; Dio ĝin helpas en frua mateno.
Men en Strøm med sine Bække glæder Guds Stad, Helligdommen, den Højestes Boliger.
6 Ekbruis popoloj, ekŝanceliĝis regnoj; Li sonigis Sian voĉon, kaj la tero fandiĝis.
Gud er midt i den, den skal ikke rokkes; Gud skal hjælpe den, naar Morgenen frembryder.
7 La Eternulo Cebaot estas kun ni; Nia defendo estas la Dio de Jakob. (Sela)
Hedningerne brusede, Rigerne bevægedes; han udgav sin Røst, Jorden smeltedes.
8 Iru, rigardu la farojn de la Eternulo, Kiu faris detruojn sur la tero,
Herren Zebaoth er med os, Jakobs Gud er vor faste Borg. (Sela)
9 Kiu ĉesigas militojn ĝis la fino de la tero, Rompas pafarkon, rompas ponardegon, Forbruligas veturilojn per fajro.
Kommer, ser Herrens Gerninger, hvorledes han har anrettet Ødelæggelser paa Jorden.
10 Cedu, kaj sciu, ke Mi estas Dio; Mi estas glora inter la popoloj, Mi estas glora sur la tero.
Han, som kommer Krigene til at holde op indtil Jordens Ende, sønderbryder Buen og afhugger Spydet, opbrænder Vognene med Ild.
11 La Eternulo Cebaot estas kun ni; Nia defendo estas la Dio de Jakob. (Sela)
Lader af og vider, at jeg er Gud, ophøjet iblandt Hedningerne, ophøjet paa Jorden. Herren Zebaoth er med os, Jakobs Gud er vor faste Borg. (Sela)

< Psalmaro 46 >