Psalmaro 44
1 Al la ĥorestro. Instruo de la Koraĥidoj. Ho Dio, per niaj oreloj ni aŭdis, niaj patroj rakontis al ni, Kion Vi faris en iliaj tagoj, en tempo antikva.
in finem filiis Core ad intellectum
2 Vi per Via mano forpelis popolojn, kaj ilin Vi enloĝigis; Popolojn Vi pereigis, kaj ilin Vi vastigis.
Deus auribus nostris audivimus patres nostri adnuntiaverunt nobis opus quod operatus es in diebus eorum in diebus antiquis
3 Ĉar ne per sia glavo ili akiris la teron, Kaj ne ilia brako helpis ilin; Sed nur Via dekstra mano kaj Via brako kaj la lumo de Via vizaĝo, Ĉar Vi ilin favoris.
manus tua gentes disperdit et plantasti eos adflixisti populos et expulisti eos
4 Vi estas mia Reĝo, ho Dio; Disponu helpon al Jakob.
nec enim in gladio suo possederunt terram et brachium eorum non salvavit eos sed dextera tua et brachium tuum et inluminatio faciei tuae quoniam conplacuisti in eis
5 Per Vi ni disbatos niajn malamikojn; Per Via nomo ni piedpremos niajn kontraŭbatalantojn.
tu es ipse rex meus et Deus meus qui mandas salutes Iacob
6 Ĉar ne mian pafarkon mi fidas, Mia glavo min ne helpos.
in te inimicos nostros ventilabimus cornu et in nomine tuo spernemus insurgentes in nobis
7 Sed Vi helpas nin kontraŭ niaj malamikoj, Kaj niajn malamantojn Vi kovras per honto.
non enim in arcu meo sperabo et gladius meus non salvabit me
8 Dion ni gloros ĉiutage, Kaj Vian nomon ni dankos eterne. (Sela)
salvasti enim nos de adfligentibus nos et odientes nos confudisti
9 Tamen Vi nin forlasis kaj hontigis, Kaj Vi ne eliras kun nia militistaro.
in Deo laudabimur tota die et in nomine tuo confitebimur in saeculum diapsalma
10 Vi devigas nin forkuri de nia malamiko, Ke niaj malamantoj nin prirabu;
nunc autem reppulisti et confudisti nos et non egredieris in virtutibus nostris
11 Vi fordonas nin por formanĝo, kiel ŝafojn, Kaj inter la popolojn Vi disĵetis nin;
avertisti nos retrorsum post inimicos nostros et qui oderunt nos diripiebant sibi
12 Vi vendis Vian popolon por nenio, Kaj prenis por ili nenian prezon;
dedisti nos tamquam oves escarum et in gentibus dispersisti nos
13 Vi faris nin malestimataĵo por niaj najbaroj, Mokataĵo kaj insultataĵo por niaj ĉirkaŭantoj;
vendidisti populum tuum sine pretio et non fuit multitudo in commutationibus nostris
14 Vi faris nin instrua ekzemplo por la popoloj, Ke la nacioj balancas pri ni la kapon.
posuisti nos obprobrium vicinis nostris subsannationem et derisum his qui in circuitu nostro
15 Ĉiutage mia malhonoro estas antaŭ mi, Kaj honto kovras mian vizaĝon,
posuisti nos in similitudinem gentibus commotionem capitis in populis
16 Pro la voĉo de mokanto kaj insultanto, Antaŭ la vizaĝo de malamiko kaj venĝanto.
tota die verecundia mea contra me est et confusio faciei meae cooperuit me
17 Ĉio tio trafis nin, sed ni Vin ne forgesis, Kaj ni ne perfidiĝis al Via interligo.
a voce exprobrantis et obloquentis a facie inimici et persequentis
18 Ne retiriĝis nia koro, Kaj niaj paŝoj ne deflankiĝis de Via vojo.
haec omnia venerunt super nos nec obliti sumus te et inique non egimus in testamento tuo
19 Kiam Vi batis nin sur loko de ŝakaloj Kaj kovris nin per ombro de morto,
et non recessit retrorsum cor nostrum et declinasti semitas nostras a via tua
20 Tiam se ni forgesus la nomon de nia Dio Kaj ni etendus niajn manojn al fremda dio:
quoniam humiliasti nos in loco adflictionis et cooperuit nos umbra mortis
21 Ĉu Dio tion ne trovus? Li ja scias la sekretojn de la koro.
si obliti sumus nomen Dei nostri et si expandimus manus nostras ad deum alienum
22 Pro Vi ni ja estas mortigataj ĉiutage; Oni rigardas nin kiel ŝafojn por buĉo.
nonne Deus requiret ista ipse enim novit abscondita cordis quoniam propter te mortificamur omni die aestimati sumus sicut oves occisionis
23 Leviĝu, kial Vi dormas, mia Sinjoro? Vekiĝu, ne forpuŝu por ĉiam.
exsurge quare dormis Domine exsurge et ne repellas in finem
24 Kial Vi kaŝas Vian vizaĝon, Forgesas nian mizeron kaj nian suferon?
quare faciem tuam avertis oblivisceris inopiae nostrae et tribulationis nostrae
25 Nia animo estas ja ĵetita en la polvon; Nia korpo kliniĝis al la tero.
quoniam humiliata est in pulvere anima nostra conglutinatus est in terra venter noster
26 Leviĝu; helpu kaj savu nin pro Via boneco.
exsurge adiuva nos et redime nos propter nomen tuum
