Psalmaro 44

1 Al la ĥorestro. Instruo de la Koraĥidoj. Ho Dio, per niaj oreloj ni aŭdis, niaj patroj rakontis al ni, Kion Vi faris en iliaj tagoj, en tempo antikva.

Dem Sangmeister. Eine Unterweisung für die Söhne Korachs. O Gott, mit unseren Ohren haben wir es gehört, unsere Väter haben uns erzählt das Werk, das Du getan in ihren Tagen, in den Tagen der Vorzeit.

2 Vi per Via mano forpelis popolojn, kaj ilin Vi enloĝigis; Popolojn Vi pereigis, kaj ilin Vi vastigis.

Du hast mit Deiner Hand die Völkerschaften ausgetrieben, und sie gepflanzt, Du hast den Volksstämmen Böses getan und sie fortgesandt.

3 Ĉar ne per sia glavo ili akiris la teron, Kaj ne ilia brako helpis ilin; Sed nur Via dekstra mano kaj Via brako kaj la lumo de Via vizaĝo, Ĉar Vi ilin favoris.

Denn nicht mit ihrem Schwert nahmen sie das Land ein, und nicht ihr Arm rettete sie, sondern Deine Rechte und Dein Arm und das Licht Deines Angesichts, weil Du an ihnen Wohlgefallen hattest.

4 Vi estas mia Reĝo, ho Dio; Disponu helpon al Jakob.

Du Selbst bist es, mein König, Gott. Gebiete Jakobs Heil!

5 Per Vi ni disbatos niajn malamikojn; Per Via nomo ni piedpremos niajn kontraŭbatalantojn.

Durch Dich stoßen wir unsere Dränger nieder, durch Deinen Namen zertreten wir die, so wider uns aufstehen.

6 Ĉar ne mian pafarkon mi fidas, Mia glavo min ne helpos.

Denn nicht auf meinen Bogen vertraue ich, und mein Schwert rettet mich nicht.

7 Sed Vi helpas nin kontraŭ niaj malamikoj, Kaj niajn malamantojn Vi kovras per honto.

Denn Du rettest uns von unseren Drängern, und die uns hassen, machst Du beschämt.

8 Dion ni gloros ĉiutage, Kaj Vian nomon ni dankos eterne. (Sela)

In Gott rühmen wir uns den ganzen Tag, und Deinen Namen bekennen wir in Ewigkeit. (Selah)

9 Tamen Vi nin forlasis kaj hontigis, Kaj Vi ne eliras kun nia militistaro.

Gleichwohl verwarfst Du uns und ließest uns zuschanden werden, und zogst nicht in unseren Heeren aus.

10 Vi devigas nin forkuri de nia malamiko, Ke niaj malamantoj nin prirabu;

Rückwärts ließest Du uns zurückkehren vor dem Dränger und es plünderten uns die, so uns haßten.

11 Vi fordonas nin por formanĝo, kiel ŝafojn, Kaj inter la popolojn Vi disĵetis nin;

Wie Schafe gabst Du uns dahin zum Fraß, und unter die Völkerschaften hast Du uns versprengt.

12 Vi vendis Vian popolon por nenio, Kaj prenis por ili nenian prezon;

Du hast Dein Volk verkauft nicht für Güter, und ihren Kaufpreis nicht gemehrt.

13 Vi faris nin malestimataĵo por niaj najbaroj, Mokataĵo kaj insultataĵo por niaj ĉirkaŭantoj;

Zur Schmach unseren Nachbarn hast du uns gesetzt, zum Gelächter und zum Schimpf vor denen rings um uns.

14 Vi faris nin instrua ekzemplo por la popoloj, Ke la nacioj balancas pri ni la kapon.

Zum Sprichworte setztest Du uns unter den Völkerschaften, zum Schütteln des Hauptes unter den Volksstämmen.

15 Ĉiutage mia malhonoro estas antaŭ mi, Kaj honto kovras mian vizaĝon,

Den ganzen Tag ist meine Schande vor mir, und Scham bedeckt mein Angesicht,

16 Pro la voĉo de mokanto kaj insultanto, Antaŭ la vizaĝo de malamiko kaj venĝanto.

Vor der Stimme dessen, der schmäht und verhöhnt, vor dem Feinde und Rachgierigen.

17 Ĉio tio trafis nin, sed ni Vin ne forgesis, Kaj ni ne perfidiĝis al Via interligo.

All das ist über uns gekommen, und doch vergaßen wir Dein nicht und handelten nicht lügnerisch an Deinem Bunde.

18 Ne retiriĝis nia koro, Kaj niaj paŝoj ne deflankiĝis de Via vojo.

Nicht wich unser Herz zurück hinter sich; noch neigte sich unser Tritt von Deinem Pfade.

19 Kiam Vi batis nin sur loko de ŝakaloj Kaj kovris nin per ombro de morto,

Als Du zerschlugst uns am Orte der Drachen, und uns mit Todesschatten bedecktest.

20 Tiam se ni forgesus la nomon de nia Dio Kaj ni etendus niajn manojn al fremda dio:

So wir den Namen unseres Gottes vergessen, und unsere Hände zu einem fremden Gotte ausgebreitet haben.

21 Ĉu Dio tion ne trovus? Li ja scias la sekretojn de la koro.

Wird Gott dies nicht ergründen? Er kennt ja des Herzens Verheimlichtes.

22 Pro Vi ni ja estas mortigataj ĉiutage; Oni rigardas nin kiel ŝafojn por buĉo.

Denn um Deinetwillen werden wir den ganzen Tag erwürgt, man denkt unser als der Schafe zum Schlachten.

23 Leviĝu, kial Vi dormas, mia Sinjoro? Vekiĝu, ne forpuŝu por ĉiam.

Wache auf! Warum schläfst Du, Herr? Erwache! Verwirf uns nicht für immerdar.

24 Kial Vi kaŝas Vian vizaĝon, Forgesas nian mizeron kaj nian suferon?

Warum birgst Du Dein Angesicht, vergissest unser Elend und unsere Bedrükkung?

25 Nia animo estas ja ĵetita en la polvon; Nia korpo kliniĝis al la tero.

Denn es beugt sich unsere Seele zum Staube, und unser Bauch klebt an der Erde.

26 Leviĝu; helpu kaj savu nin pro Via boneco.

Mache Dich auf, uns beizustehen! und erlöse uns um Deiner Barmherzigkeit willen!