Psalmaro 44
1 Al la ĥorestro. Instruo de la Koraĥidoj. Ho Dio, per niaj oreloj ni aŭdis, niaj patroj rakontis al ni, Kion Vi faris en iliaj tagoj, en tempo antikva.
Au maître de chant. Des fils de Coré. Cantique. O Dieu, nous avons entendu de nos oreilles, nos pères nous ont raconté l'œuvre que tu as accomplie de leur temps, aux jours anciens.
2 Vi per Via mano forpelis popolojn, kaj ilin Vi enloĝigis; Popolojn Vi pereigis, kaj ilin Vi vastigis.
De ta main tu as chassé des nations pour les établir, tu as frappé des peuples pour les étendre.
3 Ĉar ne per sia glavo ili akiris la teron, Kaj ne ilia brako helpis ilin; Sed nur Via dekstra mano kaj Via brako kaj la lumo de Via vizaĝo, Ĉar Vi ilin favoris.
Car ce n'est point avec leur épée qu'ils ont conquis le pays, ce n'est point leur bras qui leur a donné la victoire; mais c'est ta droite, c'est ton bras, c'est la lumière de ta face, parce que tu les aimais.
4 Vi estas mia Reĝo, ho Dio; Disponu helpon al Jakob.
C'est toi qui es mon roi, ô Dieu: ordonne le salut de Jacob!
5 Per Vi ni disbatos niajn malamikojn; Per Via nomo ni piedpremos niajn kontraŭbatalantojn.
Par toi nous renverserons nos ennemis, en ton nom nous écraserons nos adversaires.
6 Ĉar ne mian pafarkon mi fidas, Mia glavo min ne helpos.
Car ce n'est pas en mon arc que j'ai confiance ce n'est pas mon épée qui me sauvera.
7 Sed Vi helpas nin kontraŭ niaj malamikoj, Kaj niajn malamantojn Vi kovras per honto.
Mais c'est toi qui nous délivres de nos ennemis, et qui confonds ceux qui nous haïssent.
8 Dion ni gloros ĉiutage, Kaj Vian nomon ni dankos eterne. (Sela)
En Dieu nous nous glorifions chaque jour, et nous célébrons ton nom à jamais. — Séla.
9 Tamen Vi nin forlasis kaj hontigis, Kaj Vi ne eliras kun nia militistaro.
Cependant tu nous repousses et nous couvres de honte; tu ne sors plus avec nos armées.
10 Vi devigas nin forkuri de nia malamiko, Ke niaj malamantoj nin prirabu;
Tu nous fais reculer devant l'ennemi, et ceux qui nous haïssent nous dépouillent.
11 Vi fordonas nin por formanĝo, kiel ŝafojn, Kaj inter la popolojn Vi disĵetis nin;
Tu nous livres comme des brebis destinées à la boucherie, tu nous disperses parmi les nations;
12 Vi vendis Vian popolon por nenio, Kaj prenis por ili nenian prezon;
tu vends ton peuple à vil prix, tu ne l'estimes pas à une grande valeur.
13 Vi faris nin malestimataĵo por niaj najbaroj, Mokataĵo kaj insultataĵo por niaj ĉirkaŭantoj;
Tu fais de nous un objet d'opprobre pour nos voisins, de moquerie et de risée pour ceux qui nous entourent.
14 Vi faris nin instrua ekzemplo por la popoloj, Ke la nacioj balancas pri ni la kapon.
Tu nous rends la fable des nations, et un sujet de hochements de tête parmi les peuples.
15 Ĉiutage mia malhonoro estas antaŭ mi, Kaj honto kovras mian vizaĝon,
Ma honte est toujours devant mes yeux, et la confusion couvre mon visage,
16 Pro la voĉo de mokanto kaj insultanto, Antaŭ la vizaĝo de malamiko kaj venĝanto.
à la voix de celui qui m'insulte et m'outrage, à la vue de l'ennemi et de celui qui respire la vengeance.
17 Ĉio tio trafis nin, sed ni Vin ne forgesis, Kaj ni ne perfidiĝis al Via interligo.
Tout cela nous arrive sans que nous t'ayons oublié, sans que nous ayons été infidèles à ton alliance.
18 Ne retiriĝis nia koro, Kaj niaj paŝoj ne deflankiĝis de Via vojo.
Notre cœur ne s'est point détourné en arrière, nos pas ne se sont pas écartés de ton sentier,
19 Kiam Vi batis nin sur loko de ŝakaloj Kaj kovris nin per ombro de morto,
pour que tu nous écrases dans la retraite des chacals, et que tu nous couvres de l'ombre de la mort.
20 Tiam se ni forgesus la nomon de nia Dio Kaj ni etendus niajn manojn al fremda dio:
Si nous avions oublié le nom de notre Dieu, et tendu les mains vers un dieu étranger,
21 Ĉu Dio tion ne trovus? Li ja scias la sekretojn de la koro.
Dieu ne l'aurait-il pas aperçu, lui qui connaît les secrets du cœur?
22 Pro Vi ni ja estas mortigataj ĉiutage; Oni rigardas nin kiel ŝafojn por buĉo.
Mais c'est à cause de toi qu'on nous égorge tous les jours, qu'on nous traite comme des brebis destinées à la boucherie.
23 Leviĝu, kial Vi dormas, mia Sinjoro? Vekiĝu, ne forpuŝu por ĉiam.
Réveille-toi! Pourquoi dors-tu, Seigneur? Réveille-toi, et ne nous repousse pas à jamais!
24 Kial Vi kaŝas Vian vizaĝon, Forgesas nian mizeron kaj nian suferon?
Pourquoi caches-tu ta face, oublies-tu notre misère et notre oppression?
25 Nia animo estas ja ĵetita en la polvon; Nia korpo kliniĝis al la tero.
Car notre âme est affaissée jusqu'à la poussière, notre corps est attaché à la terre.
26 Leviĝu; helpu kaj savu nin pro Via boneco.
Lève-toi pour nous secourir, délivre-nous à cause de ta bonté!
