Psalmaro 44

1 Al la ĥorestro. Instruo de la Koraĥidoj. Ho Dio, per niaj oreloj ni aŭdis, niaj patroj rakontis al ni, Kion Vi faris en iliaj tagoj, en tempo antikva.

[For the Chief Musician. By the sons of Korah. A contemplative psalm.] We have heard with our ears, God; our fathers have told us, what work you did in their days, in the days of old.

2 Vi per Via mano forpelis popolojn, kaj ilin Vi enloĝigis; Popolojn Vi pereigis, kaj ilin Vi vastigis.

You drove out the nations with your hand, but you planted them. You afflicted the peoples, but you spread them abroad.

3 Ĉar ne per sia glavo ili akiris la teron, Kaj ne ilia brako helpis ilin; Sed nur Via dekstra mano kaj Via brako kaj la lumo de Via vizaĝo, Ĉar Vi ilin favoris.

For they did not get the land in possession by their own sword, neither did their own arm save them; but your right hand, and your arm, and the light of your face, because you were favorable to them.

4 Vi estas mia Reĝo, ho Dio; Disponu helpon al Jakob.

You are my King, my God, who commands victories for Jacob.

5 Per Vi ni disbatos niajn malamikojn; Per Via nomo ni piedpremos niajn kontraŭbatalantojn.

Through you we will push back our adversaries. Through your name we will trample down those who rise up against us.

6 Ĉar ne mian pafarkon mi fidas, Mia glavo min ne helpos.

For I will not trust in my bow, neither shall my sword save me.

7 Sed Vi helpas nin kontraŭ niaj malamikoj, Kaj niajn malamantojn Vi kovras per honto.

But you have saved us from our adversaries, and have shamed those who hate us.

8 Dion ni gloros ĉiutage, Kaj Vian nomon ni dankos eterne. (Sela)

In God we have made our boast all day long, we will give thanks to your name forever. (Selah)

9 Tamen Vi nin forlasis kaj hontigis, Kaj Vi ne eliras kun nia militistaro.

But now you rejected us, and brought us to dishonor, and do not go out with our armies.

10 Vi devigas nin forkuri de nia malamiko, Ke niaj malamantoj nin prirabu;

You make us turn back from the adversary. Those who hate us take spoil for themselves.

11 Vi fordonas nin por formanĝo, kiel ŝafojn, Kaj inter la popolojn Vi disĵetis nin;

You have made us like sheep for food, and have scattered us among the nations.

12 Vi vendis Vian popolon por nenio, Kaj prenis por ili nenian prezon;

You sell your people for nothing, and have gained nothing from their sale.

13 Vi faris nin malestimataĵo por niaj najbaroj, Mokataĵo kaj insultataĵo por niaj ĉirkaŭantoj;

You make us the taunt of our neighbors, a scoffing and a derision to those who are around us.

14 Vi faris nin instrua ekzemplo por la popoloj, Ke la nacioj balancas pri ni la kapon.

You make us a byword among the nations, a shaking of the head among the peoples.

15 Ĉiutage mia malhonoro estas antaŭ mi, Kaj honto kovras mian vizaĝon,

All day long my dishonor is before me, and shame covers my face,

16 Pro la voĉo de mokanto kaj insultanto, Antaŭ la vizaĝo de malamiko kaj venĝanto.

At the taunt of one who reproaches and verbally abuses, because of the enemy and the avenger.

17 Ĉio tio trafis nin, sed ni Vin ne forgesis, Kaj ni ne perfidiĝis al Via interligo.

All this has come on us, yet have we not forgotten you, Neither have we been false to your covenant.

18 Ne retiriĝis nia koro, Kaj niaj paŝoj ne deflankiĝis de Via vojo.

Our heart has not turned back, neither have our steps strayed from your path,

19 Kiam Vi batis nin sur loko de ŝakaloj Kaj kovris nin per ombro de morto,

Though you have crushed us in the haunt of jackals, and covered us with the shadow of death.

20 Tiam se ni forgesus la nomon de nia Dio Kaj ni etendus niajn manojn al fremda dio:

If we have forgotten the name of our God, or spread forth our hands to a strange god;

21 Ĉu Dio tion ne trovus? Li ja scias la sekretojn de la koro.

won't God search this out? For he knows the secrets of the heart.

22 Pro Vi ni ja estas mortigataj ĉiutage; Oni rigardas nin kiel ŝafojn por buĉo.

For your sake we are killed all day long. We are regarded as sheep to be slaughtered.

23 Leviĝu, kial Vi dormas, mia Sinjoro? Vekiĝu, ne forpuŝu por ĉiam.

Wake up. Why do you sleep, LORD? Arise. Do not reject us forever.

24 Kial Vi kaŝas Vian vizaĝon, Forgesas nian mizeron kaj nian suferon?

Why do you hide your face, and forget our affliction and our oppression?

25 Nia animo estas ja ĵetita en la polvon; Nia korpo kliniĝis al la tero.

For our soul is bowed down to the dust. Our body cleaves to the earth.

26 Leviĝu; helpu kaj savu nin pro Via boneco.

Rise up to help us. Redeem us for your loving kindness' sake.