Psalmaro 43

1 Juĝu min, ho Dio, kaj defendu mian aferon kontraŭ popolo nepia; De homo malverema kaj maljusta savu min.

Juge-moi, ô Dieu! et prends en main ma cause contre une nation sans piété; délivre-moi de l’homme trompeur et inique.

2 Ĉar Vi estas la Dio de mia forto; kial Vi forpuŝis min? Kial mi iradas malĝoja pro la premado de la malamiko?

Car toi, ô Dieu! tu es ma force; pourquoi m’as-tu rejeté? Pourquoi marché-je en deuil à cause de l’oppression de l’ennemi?

3 Sendu Vian lumon kaj Vian veron, ke ili min gvidu, Ke ili alvenigu min al Via sankta monto kaj al Via loĝejo.

Envoie ta lumière et ta vérité: elles me conduiront, elles m’amèneront à ta montagne sainte et à tes demeures.

4 Kaj mi venos al la altaro de Dio, Al la Dio de mia ĝojo kaj ĝuo; Kaj mi gloros Vin per harpo, ho Dio, mia Dio.

Et je viendrai à l’autel de Dieu, au Dieu de l’allégresse de ma joie; et je te célébrerai sur la harpe, ô Dieu, mon Dieu!

5 Kial vi malĝojas, ho mia animo? Kaj kial vi konsterniĝas en mi? Esperu al Dio; Ĉar ankoraŭ mi dankos Lin, La savanton de mia vizaĝo kaj mian Dion.

Pourquoi es-tu abattue, mon âme? et pourquoi es-tu agitée au-dedans de moi? Attends-toi à Dieu; car je le célébrerai encore: il est le salut de ma face et mon Dieu.