Psalmaro 39

1 Al la ĥorestro Jedutun. Psalmo de David. Mi diris: Mi gardos min sur miaj vojoj, ke mi ne peku per mia lango; Mi bridos mian buŝon, kiam malpiulo staras kontraŭ mi.

For the Chief Musician. For Jeduthun. A Psalm by David. I said, “I will watch my ways, so that I do not sin with my tongue. I will keep my mouth with a bridle while the wicked is before me.”

2 Mi estis muta kaj silenta, mi silentis eĉ pri bono; Kaj mia sufero estis mordanta.

I was mute with silence. I held my peace, even from good. My sorrow was stirred.

3 Ekbrulis mia koro en mia interno, En miaj pensoj ekflamis fajro, Mi ekparolis per mia lango:

My heart was hot within me. While I meditated, the fire burned. I spoke with my tongue:

4 Sciigu al mi, ho Eternulo, mian finon, Kaj kia estos la daŭro de miaj tagoj, Por ke mi sciu, kiel neniiĝa mi estas.

“LORD, show me my end, what is the measure of my days. Let me know how frail I am.

5 Jen Vi donis al mi tagojn larĝajn kiel manplato, Kaj la daŭro de mia vivo estas antaŭ Vi kiel nenio; Absoluta vantaĵo estas ĉiu homo, kiel ajn forte li starus. (Sela)

Behold, you have made my days hand widths. My lifetime is as nothing before you. Surely every man stands as a breath.” (Selah)

6 Nur kiel fantomo iras la homo, nur vante li klopodas; Li kolektas, kaj ne scias, kiu ĝin ricevos.

“Surely every man walks like a shadow. Surely they busy themselves in vain. He heaps up, and does not know who shall gather.

7 Kaj nun kion mi devas esperi, mia Sinjoro? Mia espero estas al Vi.

Now, Lord, what do I wait for? My hope is in you.

8 De ĉiuj miaj pekoj liberigu min, Ne lasu min fariĝi mokindaĵo por sensaĝulo.

Deliver me from all my transgressions. Do not make me the reproach of the foolish.

9 Mi mutiĝis, mi ne malfermos mian buŝon, Ĉar Vi tion faris.

I was mute. I did not open my mouth, because you did it.

10 Deturnu de mi Vian frapon; De Via batanta mano mi pereas.

Remove your scourge away from me. I am overcome by the blow of your hand.

11 Se Vi punas homon pro lia krimo, Tiam lia beleco konsumiĝas kiel de tineoj. Nur vantaĵo estas ĉiu homo. (Sela)

When you rebuke and correct man for iniquity, you consume his wealth like a moth. Surely every man is but a breath.” (Selah)

12 Aŭskultu mian preĝon, ho Eternulo, kaj atentu mian krion; Al miaj larmoj ne silentu; Ĉar migranto mi estas ĉe Vi, Enmigrinto, kiel ĉiuj miaj patroj.

“Hear my prayer, LORD, and give ear to my cry. Do not be silent at my tears. For I am a stranger with you, a foreigner, as all my fathers were.

13 Lasu min, ke mi vigliĝu, Antaŭ ol mi foriros kaj ĉesos ekzisti.

Oh spare me, that I may recover strength, before I go away and exist no more.”