Psalmaro 38

1 Psalmo de David. Pro memoro. Ho Eternulo, ne en Via kolero min riproĉu, Kaj ne en Via furiozo min punu.

Anma sunusu için Davut'un mezmuru Ya RAB, öfkelenip azarlama beni, Gazapla yola getirme!

2 Ĉar Viaj sagoj penetris en min, Kaj pezas sur mi Via mano.

Okların içime saplandı, Elin üzerime indi.

3 Ekzistas neniu sana loko en mia korpo pro Via kolero, Nenio sendifekta ekzistas en miaj ostoj pro mia peko.

Öfken yüzünden sağlığım bozuldu, Günahım yüzünden rahatım kaçtı.

4 Ĉar miaj krimoj superas mian kapon; Kiel peza ŝarĝo, ili estas tro pezaj por mi.

Çünkü suçlarım başımdan aştı, Taşınmaz bir yük gibi sırtımda ağırlaştı.

5 Malbonodoras kaj pusas miaj ulceroj Pro mia malsaĝeco.

Akılsızlığım yüzünden Yaralarım iğrenç, irinli.

6 Mi kurbiĝis kaj kliniĝis treege, La tutan tagon mi iras malgaja.

Eğildim, iki büklüm oldum, Gün boyu yaslı dolaşıyorum.

7 Ĉar miaj internaĵoj estas plenaj de brulumo, Kaj ne ekzistas sana loko en mia korpo.

Çünkü belim ateş içinde, Sağlığım bozuk.

8 Mi tute senfortiĝis kaj kadukiĝis, Mi kriegas pro malkvieteco de mia koro.

Tükendim, ezildim alabildiğine, İnliyorum yüreğimin acısından.

9 Mia Sinjoro, antaŭ Vi estas ĉiuj miaj deziroj, Kaj mia ĝemo ne estas kaŝita antaŭ Vi.

Ya Rab, bütün özlemlerimi bilirsin, İniltilerim senden gizli değil.

10 Mia koro tremegas, forlasis min mia forto; Kaj eĉ la lumo de miaj okuloj ne estas ĉe mi.

Yüreğim çarpıyor, gücüm tükeniyor, Gözlerimin feri bile söndü.

11 Miaj amikoj kaj kamaradoj repaŝis pro mia pesto, Kaj miaj proksimuloj stariĝis malproksime.

Eşim dostum kaçar oldu derdimden, Yakınlarım uzak duruyor benden.

12 Kaj insidis kontraŭ mi tiuj, kiuj celas mian vivon, Kaj miaj malbondezirantoj parolas pri mia pereo, Kaj malicojn ili pripensas ĉiutage.

Canıma susayanlar bana tuzak kuruyor, Zararımı isteyenler kuyumu kazıyor, Gün boyu hileler düşünüyorlar.

13 Kaj mi estas kiel surdulo kaj ne aŭdas; Kiel mutulo, kiu ne malfermas sian buŝon.

Ama ben bir sağır gibi duymuyorum, Bir dilsiz gibi ağzımı açmıyorum;

14 Mi estas kiel homo, kiu ne aŭdas Kaj kiu ne havas en sia buŝo reparolon.

Duymaz, Ağzında yanıt bulunmaz bir adama döndüm.

15 Sed al Vi, ho Eternulo, mi esperas; Vi aŭskultos, mia Sinjoro, mia Dio.

Umudum sende, ya RAB, Sen yanıtlayacaksın, ya Rab, Tanrım benim!

16 Ĉar mi diris: Ili povus ĝoji pri mi; Ili fanfaronus pri mi, kiam mia piedo ekŝanceliĝus.

Çünkü dua ediyorum: “Halime sevinmesinler, Ayağım kayınca böbürlenmesinler!”

17 Ĉar mi estas preta fali, Kaj mia sufero estas ĉiam antaŭ mi.

Düşmek üzereyim, Acım hep içimde.

18 Ĉar mi konfesas mian kulpon; Kaj min ĉagrenas mia peko.

Suçumu itiraf ediyorum, Günahım yüzünden kaygılanıyorum.

19 Kaj la malamikoj de mia vivo estas fortaj, Kaj multaj estas miaj senkaŭzaj malamantoj.

Ama düşmanlarım güçlü ve dinç, Yok yere benden nefret edenler çok.

20 Kaj tiuj, kiuj pagas al mi malbonon por bono, Atakas min pro tio, ke mi celas bonon.

İyiliğe karşı kötülük yapanlar bana karşı çıkar, İyiliğin peşinde olduğum için.

21 Ne forlasu min, ho Eternulo; Mia Dio, ne malproksimiĝu de mi.

Beni terk etme, ya RAB! Ey Tanrım, benden uzak durma!

22 Rapidu, por helpi min, Mia Sinjoro, mia helpo!

Yardımıma koş, Ya Rab, kurtuluşum benim!