Psalmaro 38

1 Psalmo de David. Pro memoro. Ho Eternulo, ne en Via kolero min riproĉu, Kaj ne en Via furiozo min punu.

Gospode! nemoj me karati u gnjevu svojem, niti me nakazati u jarosti svojoj.

2 Ĉar Viaj sagoj penetris en min, Kaj pezas sur mi Via mano.

Jer strijele tvoje ustrijeliše me, i ruka me tvoja tišti.

3 Ekzistas neniu sana loko en mia korpo pro Via kolero, Nenio sendifekta ekzistas en miaj ostoj pro mia peko.

Nema zdrava mjesta na tijelu mojem od gnjeva tvojega; nema mira u kostima mojim od grijeha mojega.

4 Ĉar miaj krimoj superas mian kapon; Kiel peza ŝarĝo, ili estas tro pezaj por mi.

Jer bezakonja moja izaðoše vrh glave moje, kao teško breme otežaše mi.

5 Malbonodoras kaj pusas miaj ulceroj Pro mia malsaĝeco.

Usmrdješe se i zagnojiše se rane moje od bezumlja mojega.

6 Mi kurbiĝis kaj kliniĝis treege, La tutan tagon mi iras malgaja.

Zgrèio sam se i pogurio veoma, vas dan idem sjetan;

7 Ĉar miaj internaĵoj estas plenaj de brulumo, Kaj ne ekzistas sana loko en mia korpo.

Jer sam iznutra pun ognja, i nema zdrava mjesta na tijelu mojem.

8 Mi tute senfortiĝis kaj kadukiĝis, Mi kriegas pro malkvieteco de mia koro.

Iznemogoh i veoma oslabih, rièem od trzanja srca svojega.

9 Mia Sinjoro, antaŭ Vi estas ĉiuj miaj deziroj, Kaj mia ĝemo ne estas kaŝita antaŭ Vi.

Gospode! pred tobom su sve želje moje, i uzdisanje moje nije od tebe sakriveno.

10 Mia koro tremegas, forlasis min mia forto; Kaj eĉ la lumo de miaj okuloj ne estas ĉe mi.

Srce moje jako kuca, ostavi me snaga moja, i vid oèiju mojijeh, ni njega mi nema.

11 Miaj amikoj kaj kamaradoj repaŝis pro mia pesto, Kaj miaj proksimuloj stariĝis malproksime.

Drugovi moji i prijatelji moji videæi rane moje otstupiše, daleko stoje bližnji moji.

12 Kaj insidis kontraŭ mi tiuj, kiuj celas mian vivon, Kaj miaj malbondezirantoj parolas pri mia pereo, Kaj malicojn ili pripensas ĉiutage.

Koji traže dušu moju namještaju zamku, i koji su mi zlu radi, govore o pogibli i po vas dan misle o prijevari.

13 Kaj mi estas kiel surdulo kaj ne aŭdas; Kiel mutulo, kiu ne malfermas sian buŝon.

A ja kao gluh ne èujem i kao nijem koji ne otvora usta svojijeh.

14 Mi estas kiel homo, kiu ne aŭdas Kaj kiu ne havas en sia buŝo reparolon.

Ja sam kao èovjek koji ne èuje ili nema u ustima svojim pravdanja.

15 Sed al Vi, ho Eternulo, mi esperas; Vi aŭskultos, mia Sinjoro, mia Dio.

Jer tebe, Gospode, èekam, ti odgovaraj za mene, Gospode, Bože moj!

16 Ĉar mi diris: Ili povus ĝoji pri mi; Ili fanfaronus pri mi, kiam mia piedo ekŝanceliĝus.

Jer rekoh: da mi se ne svete, i da se ne razmeæu nada mnom, kad se spotakne noga moja.

17 Ĉar mi estas preta fali, Kaj mia sufero estas ĉiam antaŭ mi.

Jer sam gotov pasti, i tuga je moja svagda sa mnom.

18 Ĉar mi konfesas mian kulpon; Kaj min ĉagrenas mia peko.

Priznajem krivicu svoju, i tužim radi grijeha svojega.

19 Kaj la malamikoj de mia vivo estas fortaj, Kaj multaj estas miaj senkaŭzaj malamantoj.

Neprijatelji moji žive, jaki su, i (sila) ih ima što me nenavide na pravdi.

20 Kaj tiuj, kiuj pagas al mi malbonon por bono, Atakas min pro tio, ke mi celas bonon.

Koji mi vraæaju zlo za dobro, neprijatelji su mi zato što sam pristao za dobrim.

21 Ne forlasu min, ho Eternulo; Mia Dio, ne malproksimiĝu de mi.

Nemoj me ostaviti, Gospode, Bože moj! nemoj se udaljiti od mene.

22 Rapidu, por helpi min, Mia Sinjoro, mia helpo!

Pohitaj u pomoæ meni, Gospode, spasitelju moj!