Psalmaro 38
1 Psalmo de David. Pro memoro. Ho Eternulo, ne en Via kolero min riproĉu, Kaj ne en Via furiozo min punu.
Psalmus David, in recordationem sabbati. Domine ne in furore tuo arguas me, neque in ira tua corripias me.
2 Ĉar Viaj sagoj penetris en min, Kaj pezas sur mi Via mano.
Quoniam sagittae tuae infixae sunt mihi: et confirmasti super me manum tuam.
3 Ekzistas neniu sana loko en mia korpo pro Via kolero, Nenio sendifekta ekzistas en miaj ostoj pro mia peko.
Non est sanitas in carne mea a facie irae tuae: non est pax ossibus meis a facie peccatorum meorum.
4 Ĉar miaj krimoj superas mian kapon; Kiel peza ŝarĝo, ili estas tro pezaj por mi.
Quoniam iniquitates meae supergressae sunt caput meum: et sicut onus grave gravatae sunt super me.
5 Malbonodoras kaj pusas miaj ulceroj Pro mia malsaĝeco.
Putruerunt et corruptae sunt cicatrices meae, a facie insipientiae meae.
6 Mi kurbiĝis kaj kliniĝis treege, La tutan tagon mi iras malgaja.
Miser factus sum, et curvatus sum usque in finem: tota die contristatus ingrediebar.
7 Ĉar miaj internaĵoj estas plenaj de brulumo, Kaj ne ekzistas sana loko en mia korpo.
Quoniam lumbi mei impleti sunt illusionibus: et non est sanitas in carne mea.
8 Mi tute senfortiĝis kaj kadukiĝis, Mi kriegas pro malkvieteco de mia koro.
Afflictus sum, et humiliatus sum nimis: rugiebam a gemitu cordis mei.
9 Mia Sinjoro, antaŭ Vi estas ĉiuj miaj deziroj, Kaj mia ĝemo ne estas kaŝita antaŭ Vi.
Domine, ante te omne desiderium meum: et gemitus meus a te non est absconditus.
10 Mia koro tremegas, forlasis min mia forto; Kaj eĉ la lumo de miaj okuloj ne estas ĉe mi.
Cor meum conturbatum est, dereliquit me virtus mea: et lumen oculorum meorum, et ipsum non est mecum.
11 Miaj amikoj kaj kamaradoj repaŝis pro mia pesto, Kaj miaj proksimuloj stariĝis malproksime.
Amici mei et proximi mei adversum me appropinquaverunt, et steterunt. Et qui iuxta me erant, de longe steterunt: et vim faciebant qui quaerebant animam meam.
12 Kaj insidis kontraŭ mi tiuj, kiuj celas mian vivon, Kaj miaj malbondezirantoj parolas pri mia pereo, Kaj malicojn ili pripensas ĉiutage.
Et qui inquirebant mala mihi, locuti sunt vanitates: et dolos tota die meditabantur.
13 Kaj mi estas kiel surdulo kaj ne aŭdas; Kiel mutulo, kiu ne malfermas sian buŝon.
Ego autem tamquam surdus non audiebam: et sicut mutus non aperiens os suum.
14 Mi estas kiel homo, kiu ne aŭdas Kaj kiu ne havas en sia buŝo reparolon.
Et factus sum sicut homo non audiens: et non habens in ore suo redargutiones.
15 Sed al Vi, ho Eternulo, mi esperas; Vi aŭskultos, mia Sinjoro, mia Dio.
Quoniam in te Domine speravi: tu exaudies me Domine Deus meus.
16 Ĉar mi diris: Ili povus ĝoji pri mi; Ili fanfaronus pri mi, kiam mia piedo ekŝanceliĝus.
Quia dixi: Nequando supergaudeant mihi inimici mei: et dum commoventur pedes mei, super me magna locuti sunt.
17 Ĉar mi estas preta fali, Kaj mia sufero estas ĉiam antaŭ mi.
Quoniam ego in flagella paratus sum: et dolor meus in conspectu meo semper.
18 Ĉar mi konfesas mian kulpon; Kaj min ĉagrenas mia peko.
Quoniam iniquitatem meam annunciabo: et cogitabo pro peccato meo.
19 Kaj la malamikoj de mia vivo estas fortaj, Kaj multaj estas miaj senkaŭzaj malamantoj.
Inimici autem mei vivunt, et confirmati sunt super me: et multiplicati sunt qui oderunt me inique.
20 Kaj tiuj, kiuj pagas al mi malbonon por bono, Atakas min pro tio, ke mi celas bonon.
Qui retribuunt mala pro bonis, detrahebant mihi: quoniam sequebar bonitatem.
21 Ne forlasu min, ho Eternulo; Mia Dio, ne malproksimiĝu de mi.
Ne derelinquas me Domine Deus meus: ne discesseris a me.
22 Rapidu, por helpi min, Mia Sinjoro, mia helpo!
Intende in adiutorium meum, Domine Deus salutis meae.
