Psalmaro 38
1 Psalmo de David. Pro memoro. Ho Eternulo, ne en Via kolero min riproĉu, Kaj ne en Via furiozo min punu.
(다윗의 기념케 하는 시) 여호와여, 주의 노로 나를 책하지 마시고 분노로 나를 징계치 마소서
2 Ĉar Viaj sagoj penetris en min, Kaj pezas sur mi Via mano.
주의 살이 나를 찌르고 주의 손이 나를 심히 누르시나이다
3 Ekzistas neniu sana loko en mia korpo pro Via kolero, Nenio sendifekta ekzistas en miaj ostoj pro mia peko.
주의 진노로 인하여 내 살에 성한 곳이 없사오며 나의 죄로 인하여 내 뼈에 평안함이 없나이다
4 Ĉar miaj krimoj superas mian kapon; Kiel peza ŝarĝo, ili estas tro pezaj por mi.
내 죄악이 내 머리에 넘쳐서 무거운 짐 같으니 감당할 수 없나이다
5 Malbonodoras kaj pusas miaj ulceroj Pro mia malsaĝeco.
내 상처가 썩어 악취가 나오니 나의 우매한 연고로소이다
6 Mi kurbiĝis kaj kliniĝis treege, La tutan tagon mi iras malgaja.
내가 아프고 심히 구부러졌으며 종일토록 슬픈 중에 다니나이다
7 Ĉar miaj internaĵoj estas plenaj de brulumo, Kaj ne ekzistas sana loko en mia korpo.
내 허리에 열기가 가득하고 내 살에 성한 곳이 없나이다
8 Mi tute senfortiĝis kaj kadukiĝis, Mi kriegas pro malkvieteco de mia koro.
내가 피곤하고 심히 상하였으매 마음이 불안하여 신음하나이다
9 Mia Sinjoro, antaŭ Vi estas ĉiuj miaj deziroj, Kaj mia ĝemo ne estas kaŝita antaŭ Vi.
주여 나의 모든 소원이 주의 앞에 있사오며 나의 탄식이 주의 앞에 감추이지 아니하나이다
10 Mia koro tremegas, forlasis min mia forto; Kaj eĉ la lumo de miaj okuloj ne estas ĉe mi.
내 심장이 뛰고 내 기력이 쇠하여 내 눈의 빛도 나를 떠났나이다
11 Miaj amikoj kaj kamaradoj repaŝis pro mia pesto, Kaj miaj proksimuloj stariĝis malproksime.
나의 사랑하는 자와 나의 친구들이 나의 상처를 멀리하고 나의 친척들도 멀리 섰나이다
12 Kaj insidis kontraŭ mi tiuj, kiuj celas mian vivon, Kaj miaj malbondezirantoj parolas pri mia pereo, Kaj malicojn ili pripensas ĉiutage.
내 생명을 찾는 자가 올무를 놓고 나를 해하려는 자가 괴악한 일을 말하여 종일토록 궤계를 도모하오나
13 Kaj mi estas kiel surdulo kaj ne aŭdas; Kiel mutulo, kiu ne malfermas sian buŝon.
나는 귀먹은 자 같이 듣지 아니하고 벙어리 같이 입을 열지 아니하오니
14 Mi estas kiel homo, kiu ne aŭdas Kaj kiu ne havas en sia buŝo reparolon.
나는 듣지 못하는 자 같아서 입에는 변박함이 없나이다
15 Sed al Vi, ho Eternulo, mi esperas; Vi aŭskultos, mia Sinjoro, mia Dio.
여호와여, 내가 주를 바랐사오니 내 주 하나님이 내게 응락하시리이다
16 Ĉar mi diris: Ili povus ĝoji pri mi; Ili fanfaronus pri mi, kiam mia piedo ekŝanceliĝus.
내가 말하기를 두렵건대 저희가 내게 대하여 기뻐하며 내가 실족할 때에 나를 향하여 망자존대할까 하였나이다
17 Ĉar mi estas preta fali, Kaj mia sufero estas ĉiam antaŭ mi.
내가 넘어지게 되었고 나의 근심이 항상 내 앞에 있사오니 내 죄악을 고하고 내 죄를 슬퍼함이니이다
18 Ĉar mi konfesas mian kulpon; Kaj min ĉagrenas mia peko.
내 원수가 활발하며 강하고 무리하게 나를 미워하는 자가 무수하오며
19 Kaj la malamikoj de mia vivo estas fortaj, Kaj multaj estas miaj senkaŭzaj malamantoj.
또 악으로 선을 갚는 자들이 내가 선을 좇는 연고로 나를 대적하나이다
20 Kaj tiuj, kiuj pagas al mi malbonon por bono, Atakas min pro tio, ke mi celas bonon.
여호와여, 나를 버리지 마소서 나의 하나님이여, 나를 멀리하지 마소서
21 Ne forlasu min, ho Eternulo; Mia Dio, ne malproksimiĝu de mi.
22 Rapidu, por helpi min, Mia Sinjoro, mia helpo!
