Psalmaro 38

1 Psalmo de David. Pro memoro. Ho Eternulo, ne en Via kolero min riproĉu, Kaj ne en Via furiozo min punu.

Mazmur Daud waktu mempersembahkan kurban peringatan. TUHAN, jangan menghukum aku dalam kemarahan-Mu, jangan menyiksa aku dalam kemurkaan-Mu.

2 Ĉar Viaj sagoj penetris en min, Kaj pezas sur mi Via mano.

Panah-Mu menembus melukai tubuhku, tangan-Mu terasa berat menekan aku.

3 Ekzistas neniu sana loko en mia korpo pro Via kolero, Nenio sendifekta ekzistas en miaj ostoj pro mia peko.

Aku sakit parah karena kemarahan-Mu; tak ada yang sehat pada tubuhku karena dosaku.

4 Ĉar miaj krimoj superas mian kapon; Kiel peza ŝarĝo, ili estas tro pezaj por mi.

Aku tenggelam dalam banjir kesalahanku, beban dosaku terlalu berat bagiku.

5 Malbonodoras kaj pusas miaj ulceroj Pro mia malsaĝeco.

Luka-lukaku bernanah dan berbau busuk, karena aku telah berlaku bodoh.

6 Mi kurbiĝis kaj kliniĝis treege, La tutan tagon mi iras malgaja.

Aku tertunduk dan terbungkuk, sepanjang hari aku murung dan sedih.

7 Ĉar miaj internaĵoj estas plenaj de brulumo, Kaj ne ekzistas sana loko en mia korpo.

Demam membakar tubuhku, tak ada yang sehat pada badanku.

8 Mi tute senfortiĝis kaj kadukiĝis, Mi kriegas pro malkvieteco de mia koro.

Aku remuk-redam dan kehabisan tenaga, aku merintih karena hatiku resah.

9 Mia Sinjoro, antaŭ Vi estas ĉiuj miaj deziroj, Kaj mia ĝemo ne estas kaŝita antaŭ Vi.

TUHAN, Engkau tahu segala keinginanku, keluh kesahku tidak tersembunyi bagi-Mu.

10 Mia koro tremegas, forlasis min mia forto; Kaj eĉ la lumo de miaj okuloj ne estas ĉe mi.

Jantungku berdebar-debar, tenagaku hilang, mataku sudah menjadi pudar.

11 Miaj amikoj kaj kamaradoj repaŝis pro mia pesto, Kaj miaj proksimuloj stariĝis malproksime.

Handai-taulanku menghindar karena penyakitku, bahkan kaum kerabatku menjauhi aku.

12 Kaj insidis kontraŭ mi tiuj, kiuj celas mian vivon, Kaj miaj malbondezirantoj parolas pri mia pereo, Kaj malicojn ili pripensas ĉiutage.

Orang yang ingin membunuh aku memasang jerat bagiku; yang ingin mencelakakan aku mengancam hendak menumpas aku.

13 Kaj mi estas kiel surdulo kaj ne aŭdas; Kiel mutulo, kiu ne malfermas sian buŝon.

Tetapi aku seperti orang tuli yang tidak mendengar, seperti orang bisu yang tidak bicara.

14 Mi estas kiel homo, kiu ne aŭdas Kaj kiu ne havas en sia buŝo reparolon.

Sungguh, aku seperti orang yang tidak mendengar, dan karena itu tidak membantah.

15 Sed al Vi, ho Eternulo, mi esperas; Vi aŭskultos, mia Sinjoro, mia Dio.

Tetapi aku berharap kepada-Mu, ya TUHAN, dan Engkau, TUHAN Allahku, menjawab aku.

16 Ĉar mi diris: Ili povus ĝoji pri mi; Ili fanfaronus pri mi, kiam mia piedo ekŝanceliĝus.

Jangan biarkan musuhku senang melihat kesusahanku, jangan biarkan mereka membual bila aku goyah.

17 Ĉar mi estas preta fali, Kaj mia sufero estas ĉiam antaŭ mi.

Aku hampir saja jatuh, terus menerus aku kesakitan.

18 Ĉar mi konfesas mian kulpon; Kaj min ĉagrenas mia peko.

Aku mengakui dosa-dosaku; hatiku cemas memikirkan kesalahanku.

19 Kaj la malamikoj de mia vivo estas fortaj, Kaj multaj estas miaj senkaŭzaj malamantoj.

Orang-orang yang memusuhi aku banyak dan kuat, mereka membenci cara hidupku.

20 Kaj tiuj, kiuj pagas al mi malbonon por bono, Atakas min pro tio, ke mi celas bonon.

Orang yang membalas kebaikan dengan kejahatan memusuhi aku karena aku melakukan yang baik.

21 Ne forlasu min, ho Eternulo; Mia Dio, ne malproksimiĝu de mi.

Ya TUHAN, jangan meninggalkan aku, jangan jauh daripadaku, ya Allahku.

22 Rapidu, por helpi min, Mia Sinjoro, mia helpo!

Datanglah segera menolong aku, ya TUHAN penyelamatku.