Psalmaro 38

1 Psalmo de David. Pro memoro. Ho Eternulo, ne en Via kolero min riproĉu, Kaj ne en Via furiozo min punu.

Youn Sòm David; tankou yon sonj memorab O SENYÈ, pa repwoche mwen nan kòlè Ou, ni fè m chatiman nan kòlè Ou k ap brile.

2 Ĉar Viaj sagoj penetris en min, Kaj pezas sur mi Via mano.

Paske flèch Ou yo fin antre fon anndan m, epi men Ou fin peze m.

3 Ekzistas neniu sana loko en mia korpo pro Via kolero, Nenio sendifekta ekzistas en miaj ostoj pro mia peko.

Nanpwen anyen ki ansante nan chè m, akoz endiyasyon Ou. Nanpwen lasante nan zo m yo akoz peche mwen.

4 Ĉar miaj krimoj superas mian kapon; Kiel peza ŝarĝo, ili estas tro pezaj por mi.

Paske inikite mwen yo fin monte sou tèt mwen. Tankou yon fado lou, yo peze twòp pou mwen.

5 Malbonodoras kaj pusas miaj ulceroj Pro mia malsaĝeco.

Blesi mwen yo vin santi e anfle akoz foli mwen.

6 Mi kurbiĝis kaj kliniĝis treege, La tutan tagon mi iras malgaja.

Mwen fin koube nèt e bese anpil. Mwen ap fè doulè tout lajounen.

7 Ĉar miaj internaĵoj estas plenaj de brulumo, Kaj ne ekzistas sana loko en mia korpo.

Paske ren mwen plen ak brile. Nanpwen anyen ansante nan chè m.

8 Mi tute senfortiĝis kaj kadukiĝis, Mi kriegas pro malkvieteco de mia koro.

Mwen pa kab santi anyen ankò. Mwen fin kraze nèt. Vwa m plenyen akoz kè m ajite.

9 Mia Sinjoro, antaŭ Vi estas ĉiuj miaj deziroj, Kaj mia ĝemo ne estas kaŝita antaŭ Vi.

SENYÈ, tout volonte m devan Ou. Tout plent a vwa m yo pa kache a Ou menm.

10 Mia koro tremegas, forlasis min mia forto; Kaj eĉ la lumo de miaj okuloj ne estas ĉe mi.

Kè m bat fò, fòs mwen kite m. Menm limyè a zye m, menm sa fin kite mwen.

11 Miaj amikoj kaj kamaradoj repaŝis pro mia pesto, Kaj miaj proksimuloj stariĝis malproksime.

Pwòch mwen yo avèk zanmi mwen yo kanpe nan distans akoz touman m. Fanmi m yo kanpe byen lwen.

12 Kaj insidis kontraŭ mi tiuj, kiuj celas mian vivon, Kaj miaj malbondezirantoj parolas pri mia pereo, Kaj malicojn ili pripensas ĉiutage.

(Sila) ki chache lavi m yo, ap prepare pyèj yo pou mwen. (Sila) ki chache fè m donmaj yo ap fè menas destriksyon. Y ap manniganse trayizon tout lajounen.

13 Kaj mi estas kiel surdulo kaj ne aŭdas; Kiel mutulo, kiu ne malfermas sian buŝon.

Men mwen menm, tankou yon moun mouri, mwen pa tande; Epi se tankou yon bèbè, ki pa ouvri bouch li.

14 Mi estas kiel homo, kiu ne aŭdas Kaj kiu ne havas en sia buŝo reparolon.

Wi, mwen tankou yon nonm ki pa tande. E nan bouch mwen, pa gen repons.

15 Sed al Vi, ho Eternulo, mi esperas; Vi aŭskultos, mia Sinjoro, mia Dio.

Paske mwen mete espwa m nan Ou, O SENYÈ. Ou va reponn, O SENYÈ, Bondye mwen an.

16 Ĉar mi diris: Ili povus ĝoji pri mi; Ili fanfaronus pri mi, kiam mia piedo ekŝanceliĝus.

Paske mwen te di: “Ke yo pa vin rejwi sou mwen. Pou lè pye m chape, pou yo ta vante tèt yo kont mwen.”

17 Ĉar mi estas preta fali, Kaj mia sufero estas ĉiam antaŭ mi.

Paske mwen prèt pou tonbe. Tristès mwen devan m tout tan.

18 Ĉar mi konfesas mian kulpon; Kaj min ĉagrenas mia peko.

Konsa, mwen konfese inikite mwen. Mwen ranpli avèk regrè akoz peche m.

19 Kaj la malamikoj de mia vivo estas fortaj, Kaj multaj estas miaj senkaŭzaj malamantoj.

Men lènmi m yo plen kouraj e fò. Yo anpil ki rayi mwen san koz.

20 Kaj tiuj, kiuj pagas al mi malbonon por bono, Atakas min pro tio, ke mi celas bonon.

(Sila) ki remèt mal pou byen yo se lènmi m akoz mwen swiv sa ki bon.

21 Ne forlasu min, ho Eternulo; Mia Dio, ne malproksimiĝu de mi.

Pa abandone m, O SENYÈ. O Bondye m nan, pa rete lwen m!

22 Rapidu, por helpi min, Mia Sinjoro, mia helpo!

Fè vit pou ede mwen, O SENYÈ, delivrans mwen an!