Psalmaro 38

1 Psalmo de David. Pro memoro. Ho Eternulo, ne en Via kolero min riproĉu, Kaj ne en Via furiozo min punu.

En Psalme af David; til Ihukommelse.

2 Ĉar Viaj sagoj penetris en min, Kaj pezas sur mi Via mano.

Herre! straf mig ikke i din Vrede og tugt mig ikke i din Harme.

3 Ekzistas neniu sana loko en mia korpo pro Via kolero, Nenio sendifekta ekzistas en miaj ostoj pro mia peko.

Thi dine Pile ere dybt nedtrykte i mig, og din Haand har lagt sig paa mig.

4 Ĉar miaj krimoj superas mian kapon; Kiel peza ŝarĝo, ili estas tro pezaj por mi.

Der er intet sundt paa mit Kød for din Vredes Skyld; der er ingen Fred i mine Ben for min Synds Skyld.

5 Malbonodoras kaj pusas miaj ulceroj Pro mia malsaĝeco.

Thi mine Misgerninger ere gaaede mig over Hovedet; de ere blevne mig for svare som en svar Byrde.

6 Mi kurbiĝis kaj kliniĝis treege, La tutan tagon mi iras malgaja.

Mine Saar lugte ilde, de ere raadne for min Daarskabs Skyld.

7 Ĉar miaj internaĵoj estas plenaj de brulumo, Kaj ne ekzistas sana loko en mia korpo.

Jeg gaar kroget, jeg er saare nedbøjet; jeg gaar hver Dag i Sørgeklæder.

8 Mi tute senfortiĝis kaj kadukiĝis, Mi kriegas pro malkvieteco de mia koro.

Thi mine Lænder ere fulde af Skorpe, og der er intet sundt paa mit Kød.

9 Mia Sinjoro, antaŭ Vi estas ĉiuj miaj deziroj, Kaj mia ĝemo ne estas kaŝita antaŭ Vi.

Jeg er bleven dødkold og saare sønderknust; jeg hyler ud af mit Hjertes Uro.

10 Mia koro tremegas, forlasis min mia forto; Kaj eĉ la lumo de miaj okuloj ne estas ĉe mi.

Herre! al min Begæring er for dig, og mit Suk er ikke skjult for dig.

11 Miaj amikoj kaj kamaradoj repaŝis pro mia pesto, Kaj miaj proksimuloj stariĝis malproksime.

Mit Hjerte slaar heftigt, min Kraft har forladt mig, og mine Øjnes Lys, endog det er svundet for mig.

12 Kaj insidis kontraŭ mi tiuj, kiuj celas mian vivon, Kaj miaj malbondezirantoj parolas pri mia pereo, Kaj malicojn ili pripensas ĉiutage.

Mine Venner og mine Frænder holde sig i Afstand fra min Plage, og mine nærmeste staa langt borte.

13 Kaj mi estas kiel surdulo kaj ne aŭdas; Kiel mutulo, kiu ne malfermas sian buŝon.

Og de, som søge efter mit Liv, satte Snarer, og de, som søge min Ulykke, førte Fordærvelsens Tale og grunde den ganske Dag paa alle Haande Svig.

14 Mi estas kiel homo, kiu ne aŭdas Kaj kiu ne havas en sia buŝo reparolon.

Men jeg er som en døv, der ikke hører, og som en stum, der ikke oplader sin Mund.

15 Sed al Vi, ho Eternulo, mi esperas; Vi aŭskultos, mia Sinjoro, mia Dio.

Jeg er som en Mand, der ikke hører, og som intet Gensvar har i sin Mund.

16 Ĉar mi diris: Ili povus ĝoji pri mi; Ili fanfaronus pri mi, kiam mia piedo ekŝanceliĝus.

Thi jeg bier paa dig, Herre; du, Herre min Gud! vil bønhøre.

17 Ĉar mi estas preta fali, Kaj mia sufero estas ĉiam antaŭ mi.

Thi jeg sagde: De skulle ikke glæde sig over mig; da min Fod snublede, gjorde de sig store imod mig.

18 Ĉar mi konfesas mian kulpon; Kaj min ĉagrenas mia peko.

Thi jeg er nær ved at halte, og min Pine er stadig for mig.

19 Kaj la malamikoj de mia vivo estas fortaj, Kaj multaj estas miaj senkaŭzaj malamantoj.

Thi jeg maa bekende min Misgerning, jeg sørger over min Synd.

20 Kaj tiuj, kiuj pagas al mi malbonon por bono, Atakas min pro tio, ke mi celas bonon.

Men mine Fjender leve og ere mægtige, og der er mange, som hade mig uden Skel.

21 Ne forlasu min, ho Eternulo; Mia Dio, ne malproksimiĝu de mi.

Og de, som betale ondt for godt, de staa mig imod, fordi jeg efterjager det gode.

22 Rapidu, por helpi min, Mia Sinjoro, mia helpo!

Forlad mig ikke, Herre! min Gud, vær ikke langt fra mig! Skynd dig at hjælpe mig, Herre, min Frelse!