Psalmaro 37
1 De David. Ne incitiĝu pro la malvirtuloj; Ne enviu tiujn, kiuj agas maljuste.
Nemoj se žestiti gledajuæi nevaljale, nemoj zavidjeti onima koji èine bezakonje.
2 Ĉar simile al herbo ili rapide dehakiĝas, Kaj kiel verda vegetaĵo ili forvelkas.
Jer se kao trava brzo kose, i kao zeleno bilje venu.
3 Fidu la Eternulon kaj faru bonon; Loĝu sur la tero kaj konservu honestecon.
Uzdaj se u Gospoda i tvori dobro; živi na zemlji i hrani istinu.
4 Serĉu plezuron ĉe la Eternulo, Kaj Li plenumos la dezirojn de via koro.
Tješi se Gospodom, i uèiniæe ti što ti srce želi.
5 Transdonu al la Eternulo vian vojon kaj fidu Lin, Kaj Li faros.
Predaj Gospodu put svoj, i uzdaj se u njega, on æe uèiniti.
6 Kaj Li aperigos vian pravecon kiel lumon, Kaj vian justecon kiel tagmezon.
I izvešæe kao vidjelo pravdu tvoju, i pravicu tvoju kao podne.
7 Silentu antaŭ la Eternulo kaj esperu al Li; Ne incitiĝu, kiam sukcesas homo, Kiu plenumas malbonajn intencojn.
Osloni se na Gospoda, i èekaj ga. Nemoj se žestiti gledajuæi koga gdje napreduje na putu svojem, èovjeka, koji radi što namisli.
8 Detenu vin de kolero kaj forlasu furiozon; Ne incitiĝu, ke vi ne faru malbonon.
Utišaj gnjev, i ostavi jarost; nemoj se dražiti da zlo èiniš.
9 Ĉar malbonfarantoj ekstermiĝos, Kaj la esperantaj al la Eternulo heredos la teron.
Jer æe se istrijebiti koji èine zlo, a koji èekaju Gospoda naslijediæe zemlju.
10 Ankoraŭ malmulte da tempo pasos, kaj la malpiulo jam ne ekzistos; Vi rigardos lian lokon, kaj li ne estos.
Još malo, pa neæe biti bezbožnika; pogledaæeš na mjesto njegovo, a njega nema.
11 Kaj la humiluloj heredos la teron Kaj ĝuos grandan pacon.
A smjerni æe naslijediti zemlju, i naslaðivaæe se množinom mira.
12 Malvirtulo malbonintencas kontraŭ virtulo Kaj frapas kontraŭ li per siaj dentoj.
Zlo misli bezbožnik pravedniku, i škrguæe na nj zubima svojim.
13 Sed mia Sinjoro ridas pri li; Ĉar Li vidas, ke venas lia tago.
Ali mu se Gospod smije, jer vidi da se primièe dan njegov.
14 Glavon nudigas la malvirtuloj kaj streĉas sian pafarkon, Por faligi mizerulon kaj malriĉulon kaj buĉi virtulon.
Maè potežu bezbožnici, zapinju luk svoj, da obore ubogoga i ništega i pokolju one koji idu pravim putem.
15 Ilia glavo trafos en ilian koron, Kaj iliaj pafarkoj rompiĝos.
Maè æe njihov udariti u njihovo srce, i lukovi njihovi polomiæe se.
16 Pli bona estas la malmulto, kiun havas virtulo, Ol la granda havo de multaj malpiuloj.
Bolje je malo u pravednika nego bogatstvo mnogih bezbožnika.
17 Ĉar la brakoj de malpiuloj rompiĝas; Sed la virtulojn la Eternulo subtenas.
Jer æe se mišice bezbožnicima potrti, a pravednike utvrðuje Gospod.
18 La Eternulo scias la tagojn de la virtuloj; Kaj ilia havo restos eterne.
Zna Gospod dane bezazlenima, i dio njihov traje dovijeka.
19 Ili ne estos hontigitaj en tempo malbona, Kaj en tagoj de malsato ili estos sataj.
Neæe se postidjeti u zlo doba, u dane gladne biæe siti.
20 Ĉar la malvirtuloj pereos, Kaj la malamikoj de la Eternulo malaperos kiel beleco de la herbejoj, Ili malaperos kiel fumo.
A bezbožnici ginu, i neprijatelji Gospodnji kao ljepota šumska prolaze, kao dim prolaze.
21 Malpiulo prunteprenas kaj ne pagas; Sed piulo korfavoras kaj donas.
Bezbožnik uzaima i ne vraæa, a pravednik poklanja i daje.
22 Ĉar Liaj benitoj heredos la teron, Kaj Liaj malbenitoj ekstermiĝos.
Jer koje on blagoslovi, oni naslijede zemlju, a koje on prokune, oni se istrijebe.
23 De la Eternulo fortikiĝas la paŝoj de virta homo, Kaj lia vojo plaĉas al Li.
Gospod utvrðuje korake svakoga èovjeka i mio mu je put njegov.
24 Falante, li ne estos forĵetita; Ĉar la Eternulo subtenos lian manon.
Kad posrne da padne, neæe pasti, jer ga Gospod drži za ruku.
25 Mi estis juna kaj mi maljuniĝis, Kaj mi ne vidis virtulon forlasita, Nek liajn infanojn petantaj panon.
Bijah mlad i ostarjeh, i ne vidjeh pravednika ostavljena, ni djece njegove da prose hljeba.
26 Ĉiutage li korfavoras kaj pruntedonas, Kaj liaj infanoj estos benitaj.
Svaki dan poklanja i daje u zajam, i na natražju je njegovu blagoslov.
27 Forturniĝu de malbono kaj faru bonon, Kaj vi vivos eterne.
Uklanjaj se oda zla, i èini dobro, i živi dovijeka.
28 Ĉar la Eternulo amas justecon, Kaj ne forlasas Siajn fidelulojn; Ĉiam ili estos gardataj; Sed la semo de la malpiuloj estos ekstermita.
Jer Gospod ljubi pravedni sud, i ne ostavlja svetaca svojijeh; uvijek se oni èuvaju; a pleme æe se bezbožnièko istrijebiti.
29 La virtuloj heredos la teron Kaj loĝos sur ĝi eterne.
Pravednici æe naslijediti zemlju, i živjeæe na njoj dovijeka.
30 La buŝo de virtulo parolas saĝon, Kaj lia lango diras justecon.
Usta pravednikova govore mudrost, i jezik njegov kazuje istinu.
31 La ordonoj de lia Dio estas en lia koro; Liaj paŝoj ne ŝanceliĝas.
Zakon je Boga njegova njemu u srcu, stopala se njegova ne spotièu.
32 Malvirtulo subrigardas virtulon Kaj celas mortigi lin.
Bezbožnik vreba pravednika, i traži da ga ubije;
33 Sed la Eternulo ne lasos lin en liaj manoj, Kaj ne kondamnos lin, kiam li estos juĝata.
Ali ga Gospod neæe pustiti u ruke njegove, niti æe dati da ga okrive kad se stanu suditi.
34 Esperu al la Eternulo kaj tenu vin je Lia vojo, Kaj Li altigos vin, ke vi heredu la teron; Vi vidos la ekstermon de la malvirtuloj.
Èekaj Gospoda i drži se puta njegova, i on æe te postaviti da vladaš zemljom; vidjeæeš kako æe se istrijebiti bezbožnici.
35 Mi vidis malpiulon, kiu estis spitema, Kaj tenis sin larĝe, kiel sukplena multebranĉa arbo;
Vidjeh bezbožnika strašna koji se raširivaše kao granato drvo;
36 Sed apenaŭ mi preterpasis, li jam ne ekzistis; Mi serĉis lin, kaj li jam ne estis trovebla.
Ali proðe, i evo nema ga; tražim ga i ne nahodim.
37 Konservu senkulpecon kaj celu veron, Ĉar estontecon havas homo pacema;
Hrani èistotu i pazi pravdu, jer æe u èovjeka mirna ostati natražje.
38 Sed la krimuloj ĉiuj estos ekstermitaj; La estonteco de la malpiuloj pereos.
A bezakonika æe nestati sasvijem; natražje æe se bezbožnièko zatrti.
39 La virtuloj havas helpon de la Eternulo; Li estas ilia forto en tempo de mizero.
Od Gospoda je spasenje pravednicima; on je krjepost njihova u nevolji.
40 Kaj la Eternulo ilin helpos kaj savos; Li savos ilin de malbonuloj kaj helpos ilin, Ĉar ili fidas Lin.
Gospod æe im pomoæi, i izbaviæe ih; izbaviæe ih od bezbožnika, i saèuvaæe ih, jer se u njega uzdaju.
