Psalmaro 37
1 De David. Ne incitiĝu pro la malvirtuloj; Ne enviu tiujn, kiuj agas maljuste.
Daavidin virsi. Älä vihastu pahain tähden, älä kadehdi väärintekijöitä.
2 Ĉar simile al herbo ili rapide dehakiĝas, Kaj kiel verda vegetaĵo ili forvelkas.
Sillä niinkuin heinä heidät pian niitetään pois, ja he lakastuvat niinkuin vihanta ruoho.
3 Fidu la Eternulon kaj faru bonon; Loĝu sur la tero kaj konservu honestecon.
Turvaa Herraan ja tee sitä, mikä hyvä on, asu maassa ja noudata totuutta;
4 Serĉu plezuron ĉe la Eternulo, Kaj Li plenumos la dezirojn de via koro.
silloin sinulla on ilo Herrassa, ja hän antaa sinulle, mitä sinun sydämesi halajaa.
5 Transdonu al la Eternulo vian vojon kaj fidu Lin, Kaj Li faros.
Anna tiesi Herran haltuun ja turvaa häneen, kyllä hän sen tekee.
6 Kaj Li aperigos vian pravecon kiel lumon, Kaj vian justecon kiel tagmezon.
Ja hän antaa sinun vanhurskautesi nousta niinkuin valkeuden ja sinun oikeutesi niinkuin keskipäivän.
7 Silentu antaŭ la Eternulo kaj esperu al Li; Ne incitiĝu, kiam sukcesas homo, Kiu plenumas malbonajn intencojn.
Hiljenny Herran edessä ja odota häntä. Älä vihastu siihen, jonka tie menestyy, mieheen, joka juonia punoo.
8 Detenu vin de kolero kaj forlasu furiozon; Ne incitiĝu, ke vi ne faru malbonon.
Herkeä vihasta ja heitä kiukku, älä kiivastu, se on vain pahaksi.
9 Ĉar malbonfarantoj ekstermiĝos, Kaj la esperantaj al la Eternulo heredos la teron.
Sillä pahat hävitetään, mutta jotka Herraa odottavat, ne perivät maan.
10 Ankoraŭ malmulte da tempo pasos, kaj la malpiulo jam ne ekzistos; Vi rigardos lian lokon, kaj li ne estos.
Hetkinen vielä, niin jumalatonta ei enää ole; kun hänen sijaansa katsot, on hän jo poissa.
11 Kaj la humiluloj heredos la teron Kaj ĝuos grandan pacon.
Mutta nöyrät perivät maan ja iloitsevat suuresta rauhasta.
12 Malvirtulo malbonintencas kontraŭ virtulo Kaj frapas kontraŭ li per siaj dentoj.
Jumalaton miettii vanhurskaalle pahaa ja kiristelee hänelle hampaitansa;
13 Sed mia Sinjoro ridas pri li; Ĉar Li vidas, ke venas lia tago.
mutta Herra nauraa hänelle, sillä hän näkee hänen päivänsä joutuvan.
14 Glavon nudigas la malvirtuloj kaj streĉas sian pafarkon, Por faligi mizerulon kaj malriĉulon kaj buĉi virtulon.
Jumalattomat paljastavat miekkansa ja jännittävät jousensa, kaataaksensa kurjan ja köyhän, teurastaaksensa ne, jotka ovat oikealla tiellä.
15 Ilia glavo trafos en ilian koron, Kaj iliaj pafarkoj rompiĝos.
Mutta heidän miekkansa käy heidän omaan sydämeensä, ja heidän jousensa särkyvät.
16 Pli bona estas la malmulto, kiun havas virtulo, Ol la granda havo de multaj malpiuloj.
Vanhurskaan vähä vara on parempi kuin monen jumalattoman tavarain paljous.
17 Ĉar la brakoj de malpiuloj rompiĝas; Sed la virtulojn la Eternulo subtenas.
Sillä jumalattomain käsivarret särjetään, mutta Herra tukee vanhurskaita.
18 La Eternulo scias la tagojn de la virtuloj; Kaj ilia havo restos eterne.
Herra tuntee nuhteettomain päivät, ja heidän perintönsä pysyy iankaikkisesti.
19 Ili ne estos hontigitaj en tempo malbona, Kaj en tagoj de malsato ili estos sataj.
Pahana aikana he eivät joudu häpeään, ja nälän päivinä heillä on kyllin syötävää.
20 Ĉar la malvirtuloj pereos, Kaj la malamikoj de la Eternulo malaperos kiel beleco de la herbejoj, Ili malaperos kiel fumo.
Sillä jumalattomat hukkuvat, ja Herran viholliset ovat kuin niittyjen koreus: he katoavat, katoavat niinkuin savu.
21 Malpiulo prunteprenas kaj ne pagas; Sed piulo korfavoras kaj donas.
Jumalaton ottaa lainan eikä maksa, mutta vanhurskas on armahtavainen ja antelias.
22 Ĉar Liaj benitoj heredos la teron, Kaj Liaj malbenitoj ekstermiĝos.
Sillä hänen siunaamansa perivät maan, mutta hänen kiroamansa hävitetään.
23 De la Eternulo fortikiĝas la paŝoj de virta homo, Kaj lia vojo plaĉas al Li.
Herra vahvistaa sen miehen askeleet, jonka tie hänelle kelpaa.
24 Falante, li ne estos forĵetita; Ĉar la Eternulo subtenos lian manon.
Jos hän lankeaa, ei hän maahan sorru, sillä Herra tukee hänen kättänsä.
25 Mi estis juna kaj mi maljuniĝis, Kaj mi ne vidis virtulon forlasita, Nek liajn infanojn petantaj panon.
Olen ollut nuori ja olen vanhaksi tullut, mutta en ole nähnyt vanhurskasta hyljättynä enkä hänen lastensa kerjäävän leipää.
26 Ĉiutage li korfavoras kaj pruntedonas, Kaj liaj infanoj estos benitaj.
Aina hän on armahtavainen ja antaa lainaksi, ja hänen lapsensa ovat siunaukseksi.
27 Forturniĝu de malbono kaj faru bonon, Kaj vi vivos eterne.
Karta pahaa ja tee hyvää, niin sinä pysyt iankaikkisesti.
28 Ĉar la Eternulo amas justecon, Kaj ne forlasas Siajn fidelulojn; Ĉiam ili estos gardataj; Sed la semo de la malpiuloj estos ekstermita.
Sillä Herra rakastaa oikeutta eikä hylkää hurskaitansa; heidät varjellaan iankaikkisesti, mutta jumalattomain siemen hävitetään.
29 La virtuloj heredos la teron Kaj loĝos sur ĝi eterne.
Vanhurskaat perivät maan ja asuvat siinä iankaikkisesti.
30 La buŝo de virtulo parolas saĝon, Kaj lia lango diras justecon.
Vanhurskaan suu lausuu viisautta, ja hänen kielensä puhuu oikeuden sanoja.
31 La ordonoj de lia Dio estas en lia koro; Liaj paŝoj ne ŝanceliĝas.
Hänen Jumalansa laki on hänen sydämessään, hänen askeleensa eivät horju.
32 Malvirtulo subrigardas virtulon Kaj celas mortigi lin.
Jumalaton väijyy vanhurskasta ja etsii häntä tappaaksensa.
33 Sed la Eternulo ne lasos lin en liaj manoj, Kaj ne kondamnos lin, kiam li estos juĝata.
Mutta Herra ei jätä häntä hänen käsiinsä eikä tuomitse häntä syylliseksi, kun hänen asiansa on oikeudessa.
34 Esperu al la Eternulo kaj tenu vin je Lia vojo, Kaj Li altigos vin, ke vi heredu la teron; Vi vidos la ekstermon de la malvirtuloj.
Odota Herraa ja ota vaari hänen tiestänsä, niin hän korottaa sinut, ja sinä perit maan ja näet, kuinka jumalattomat hävitetään.
35 Mi vidis malpiulon, kiu estis spitema, Kaj tenis sin larĝe, kiel sukplena multebranĉa arbo;
Minä näin jumalattoman, väkivaltaisen, rehevänä kuin viheriöivä puu, juurtunut paikoilleen.
36 Sed apenaŭ mi preterpasis, li jam ne ekzistis; Mi serĉis lin, kaj li jam ne estis trovebla.
Mutta kun ohi kuljettiin, katso, ei häntä enää ollut; minä etsin häntä, vaan häntä ei löytynyt.
37 Konservu senkulpecon kaj celu veron, Ĉar estontecon havas homo pacema;
Ota nuhteettomasta vaari, katso rehellistä: rauhan miehellä on tulevaisuus,
38 Sed la krimuloj ĉiuj estos ekstermitaj; La estonteco de la malpiuloj pereos.
mutta luopuneet hukkuvat kaikki, ja jumalattomain tulevaisuus leikataan pois.
39 La virtuloj havas helpon de la Eternulo; Li estas ilia forto en tempo de mizero.
Mutta vanhurskasten pelastus tulee Herralta, hän on heidän linnansa ahdingon aikana.
40 Kaj la Eternulo ilin helpos kaj savos; Li savos ilin de malbonuloj kaj helpos ilin, Ĉar ili fidas Lin.
Herra auttaa heitä ja vapahtaa heidät, vapahtaa jumalattomista ja pelastaa heidät; sillä he turvaavat häneen.
