Psalmaro 37
1 De David. Ne incitiĝu pro la malvirtuloj; Ne enviu tiujn, kiuj agas maljuste.
(Af David.) Græm dig ikke over Ugerningsmænd, misund ikke dem, der gør Uret!
2 Ĉar simile al herbo ili rapide dehakiĝas, Kaj kiel verda vegetaĵo ili forvelkas.
Thi hastigt svides de af som Græsset, visner som det friske Grønne.
3 Fidu la Eternulon kaj faru bonon; Loĝu sur la tero kaj konservu honestecon.
Stol på HERREN og gør det gode, bo i Landet og læg Vind på Troskab,
4 Serĉu plezuron ĉe la Eternulo, Kaj Li plenumos la dezirojn de via koro.
da skal du have din Fryd i HERREN, og han skal give dig, hvad dit Hjerte attrår.
5 Transdonu al la Eternulo vian vojon kaj fidu Lin, Kaj Li faros.
Vælt din Vej på HERREN, stol på ham, så griber han ind
6 Kaj Li aperigos vian pravecon kiel lumon, Kaj vian justecon kiel tagmezon.
og fører din Retfærdighed frem som Lyset, din Ret som den klare Dag.
7 Silentu antaŭ la Eternulo kaj esperu al Li; Ne incitiĝu, kiam sukcesas homo, Kiu plenumas malbonajn intencojn.
Vær stille for HERREN og bi på ham, græm dig ej over den, der har Held, over den, der farer med Rænker.
8 Detenu vin de kolero kaj forlasu furiozon; Ne incitiĝu, ke vi ne faru malbonon.
Tæm din Harme, lad Vreden fare, græm dig ikke, det volder kun Harm.
9 Ĉar malbonfarantoj ekstermiĝos, Kaj la esperantaj al la Eternulo heredos la teron.
Thi Ugerningsmænd skal ryddes ud, men de, der bier på HERREN, skal arve Landet.
10 Ankoraŭ malmulte da tempo pasos, kaj la malpiulo jam ne ekzistos; Vi rigardos lian lokon, kaj li ne estos.
En liden Stund, og den gudløse er ikke mere; ser du hen til hans Sted, så er han der ikke.
11 Kaj la humiluloj heredos la teron Kaj ĝuos grandan pacon.
Men de sagtmodige skal arve Landet, de fryder sig ved megen Fred.
12 Malvirtulo malbonintencas kontraŭ virtulo Kaj frapas kontraŭ li per siaj dentoj.
Den gudløse vil den retfærdige ilde og skærer Tænder imod ham;
13 Sed mia Sinjoro ridas pri li; Ĉar Li vidas, ke venas lia tago.
men Herren, han ler ad ham, thi han ser hans Time komme.
14 Glavon nudigas la malvirtuloj kaj streĉas sian pafarkon, Por faligi mizerulon kaj malriĉulon kaj buĉi virtulon.
De gudløse drager Sværdet og spænder Buen for at fælde arm og fattig, for at nedslagte dem, der vandrer ret;
15 Ilia glavo trafos en ilian koron, Kaj iliaj pafarkoj rompiĝos.
men Sværdet rammer dem selv i Hjertet, og Buerne brydes sønder og sammen.
16 Pli bona estas la malmulto, kiun havas virtulo, Ol la granda havo de multaj malpiuloj.
Det lidt, en retfærdig har, er bedre end mange gudløses Rigdom;
17 Ĉar la brakoj de malpiuloj rompiĝas; Sed la virtulojn la Eternulo subtenas.
thi de gudløses Arme skal brydes, men HERREN støtter de retfærdige;
18 La Eternulo scias la tagojn de la virtuloj; Kaj ilia havo restos eterne.
HERREN kender de uskyldiges Dage, deres Arvelod bliver evindelig;
19 Ili ne estos hontigitaj en tempo malbona, Kaj en tagoj de malsato ili estos sataj.
de beskæmmes ikke i onde Tider, de mættes i Hungerens Dage.
20 Ĉar la malvirtuloj pereos, Kaj la malamikoj de la Eternulo malaperos kiel beleco de la herbejoj, Ili malaperos kiel fumo.
Thi de gudløse går til Grunde, som Engenes Pragt er HERRENs Fjender, de svinder, de svinder som Røg.
21 Malpiulo prunteprenas kaj ne pagas; Sed piulo korfavoras kaj donas.
Den gudløse låner og bliver i Gælden, den retfærdige ynkes og giver;
22 Ĉar Liaj benitoj heredos la teron, Kaj Liaj malbenitoj ekstermiĝos.
de, han velsigner, skal arve Landet, de, han forbander, udryddes.
23 De la Eternulo fortikiĝas la paŝoj de virta homo, Kaj lia vojo plaĉas al Li.
Af HERREN stadfæstes Mandens Skridt, når han har Behag i hans Vej;
24 Falante, li ne estos forĵetita; Ĉar la Eternulo subtenos lian manon.
om end han snubler, falder han ikke, thi HERREN støtter hans Hånd.
25 Mi estis juna kaj mi maljuniĝis, Kaj mi ne vidis virtulon forlasita, Nek liajn infanojn petantaj panon.
Ung har jeg været, og nu er jeg gammel, men aldrig så jeg en retfærdig forladt eller hans Afkom tigge sit Brød;
26 Ĉiutage li korfavoras kaj pruntedonas, Kaj liaj infanoj estos benitaj.
han ynkes altid og låner ud, og hans Afkom er til Velsignelse.
27 Forturniĝu de malbono kaj faru bonon, Kaj vi vivos eterne.
Vig fra ondt og øv godt, så bliver du boende evindelig;
28 Ĉar la Eternulo amas justecon, Kaj ne forlasas Siajn fidelulojn; Ĉiam ili estos gardataj; Sed la semo de la malpiuloj estos ekstermita.
thi HERREN elsker Ret og svigter ej sine fromme. De onde udslettes for evigt, de gudløses Afkom udryddes;
29 La virtuloj heredos la teron Kaj loĝos sur ĝi eterne.
de retfærdige arver Landet og skal bo der til evig Tid.
30 La buŝo de virtulo parolas saĝon, Kaj lia lango diras justecon.
Den retfærdiges Mund taler Visdom; hans Tunge siger, hvad ret er;
31 La ordonoj de lia Dio estas en lia koro; Liaj paŝoj ne ŝanceliĝas.
sin Guds Lov har han i Hjertet, ikke vakler hans Skridt.
32 Malvirtulo subrigardas virtulon Kaj celas mortigi lin.
Den gudløse lurer på den retfærdige og står ham efter Livet,
33 Sed la Eternulo ne lasos lin en liaj manoj, Kaj ne kondamnos lin, kiam li estos juĝata.
men, HERREN giver ham ej i hans Hånd og lader ham ikke dømmes for Retten.
34 Esperu al la Eternulo kaj tenu vin je Lia vojo, Kaj Li altigos vin, ke vi heredu la teron; Vi vidos la ekstermon de la malvirtuloj.
Bi på HERREN og bliv på hans Vej, så skal han ophøje dig til at arve Landet; du skal skue de gudløses Undergang.
35 Mi vidis malpiulon, kiu estis spitema, Kaj tenis sin larĝe, kiel sukplena multebranĉa arbo;
Jeg har set en gudløs trodse, bryste sig som en Libanons Ceder
36 Sed apenaŭ mi preterpasis, li jam ne ekzistis; Mi serĉis lin, kaj li jam ne estis trovebla.
men se, da jeg gik der forbi, var han borte; da jeg søgte ham, fandtes han ikke.
37 Konservu senkulpecon kaj celu veron, Ĉar estontecon havas homo pacema;
Vogt på Uskyld, læg Vind på Oprigtighed, thi Fredens Mand har en Fremtid;
38 Sed la krimuloj ĉiuj estos ekstermitaj; La estonteco de la malpiuloj pereos.
men Overtræderne udryddes til Hobe, de gudløses Fremtid går tabt.
39 La virtuloj havas helpon de la Eternulo; Li estas ilia forto en tempo de mizero.
De retfærdiges Frelse kommer fra HERREN, deres Tilflugt i Nødens Stund;
40 Kaj la Eternulo ilin helpos kaj savos; Li savos ilin de malbonuloj kaj helpos ilin, Ĉar ili fidas Lin.
HERREN hjælper og frier dem, fra de gudløse frier og frelser han dem; thi hos ham har de søgt deres Tilflugt.
