Psalmaro 34
1 De David, kiam li ŝajnigis sin freneza antaŭ Abimeleĥ, kaj tiu lin forpelis kaj li foriris. Mi gloros la Eternulon en ĉiu tempo; Ĉiam laŭdo por Li estos en mia buŝo.
En Psalm Davids, då han förvandlade sitt ansigte för Abimelech, den honom ifrå sig dref, och han gick sin väg. Jag vill lofva Herran i allom tid; hans lof skall alltid vara i minom mun.
2 Per la Eternulo gloriĝas mia animo; La humiluloj aŭdu kaj ĝoju.
Min själ skall berömma sig af Herranom, att de elände skola höra det, och glädja sig.
3 Gloru la Eternulon kun mi, Kaj ni altigu kune Lian nomon.
Priser med mig Herran, och låter oss med hvarannan upphöja hans Namn.
4 Mi serĉis la Eternulon, kaj Li respondis al mi, Kaj de ĉiuj miaj danĝeroj Li savis min.
Då jag sökte Herran, svarade han mig, och frälste mig utur all min fruktan.
5 Kiuj rigardas al Li, ricevas lumon, Kaj ilia vizaĝo ne kovriĝos per honto.
De som uppå honom se, de varda upplyste, och deras ansigte varder icke till skam.
6 Jen ĉi tiu mizerulo vokis, kaj la Eternulo aŭdis, Kaj de ĉiuj liaj mizeroj Li savis lin.
De denne elände ropade, hörde honom Herren; och halp honom utur all hans nöd.
7 Anĝelo de la Eternulo postenas ĉirkaŭ tiuj, kiuj Lin timas, Kaj Li ilin savas.
Herrans Ängel lägrar sig omkring dem som frukta honom, och hjelper dem ut.
8 Provu kaj vidu, kiel bona estas la Eternulo; Feliĉa estas la homo, kiu Lin fidas.
Smaker och ser, huru ljuflig Herren är; säll är den som tröster uppå honom.
9 Timu la Eternulon, Liaj sanktuloj; Ĉar nenio mankas al tiuj, kiuj Lin timas.
Frukter Herran, I hans helige; ty de som frukta honom, de hafva ingen brist.
10 Leonidoj estas senhavaj kaj malsataj; Sed kiuj serĉas la Eternulon, tiuj havas mankon en nenia bono.
De rike skola törstige vara och hungra; men de som Herran söka, hafva ingen brist på något godt.
11 Venu, infanoj, aŭskultu min; Pri timo antaŭ la Eternulo mi vin instruos.
Kommer hit, barn, hörer mig; jag vill lära eder Herrans fruktan.
12 Kiu ajn vi estas, homo, Kiu deziras vivon kaj amas multajn kaj bonajn tagojn:
Hvilken är den som ett godt lefvande begärar, och gerna goda dagar hade?
13 Gardu vian langon kontraŭ malbono, Kaj vian buŝon kontraŭ mensoga parolo;
Bevara dina tungo för det ondt är, och dina läppar, att de intet bedägeri tala.
14 Dekliniĝu de malbono kaj faru bonon, Serĉu pacon kaj ĉasu ĝin.
Låt af det onda, och gör det goda; sök friden, och far efter honom.
15 La okuloj de la Eternulo estas turnitaj al la piuloj, Kaj Liaj oreloj al iliaj krioj.
Herrans ögon se uppå de rättfärdiga, och hans öron på deras ropande.
16 La vizaĝo de la Eternulo estas kontraŭ tiuj, kiuj faras malbonon, Por ekstermi de la tero la memoron pri ili.
Men Herrans ansigte står öfver dem som ondt göra, så att han utskrapar deras åminnelse af jordene.
17 Oni krias, kaj la Eternulo aŭdas, Kaj de ĉiuj iliaj mizeroj Li ilin savas.
Då de rättfärdige ropa, så hörer Herren; och hjelper dem utur alla deras nöd.
18 Proksima estas la Eternulo al tiuj, kies koro estas rompita, Kaj la spirite suferantajn Li helpas.
Herren är hardt när dem som ett förbråkadt hjerta hafva; och hjelper dem som ett bedröfvadt mod hafva.
19 Multaj estas la suferoj de piulo; Sed de ĉiuj la Eternulo lin savas.
Den rättfärdige måste mycket lida; men Herren hjelper honom utu thy allo.
20 Li gardas ĉiujn liajn ostojn; Eĉ unu el ili ne rompiĝos.
Han bevarar honom all hans ben, att icke ett sönderbrutet varder.
21 La malbonulon mortigos la malbono; Kaj la malamantoj de piulo pereos.
Den ogudaktiga skall det onda dräpa; och de som hata den rättfärdiga, de skola brottslige varda.
22 La Eternulo liberigas la animon de Siaj sklavoj; Kaj ne pereos ĉiuj, kiuj Lin fidas.
Herren förlöser sina tjenares själar; och alle de som trösta på honom, skola icke varda brottslige.
