Psalmaro 33

1 Ĝoje kantu, ho piuloj, antaŭ la Eternulo; Al la justuloj konvenas glorado.

Dziedājiet priecīgi Tam Kungam, jūs taisnie; tiem sirds skaidriem pieklājās teikšana.

2 Gloru la Eternulon per harpo, Per dekkorda psaltero ludu al Li.

Pateiciet Tam Kungam ar koklēm un dziedājiet Viņam ar desmit stīgu spēlēm.

3 Kantu al Li novan kanton, Bone ludu al Li kun trumpetado.

Dziedājiet Viņam jaunu dziesmu, skandinājiet jauki ar bazūņu skaņu.

4 Ĉar ĝusta estas la vorto de la Eternulo, Kaj ĉiu Lia faro estas fidinda.

Jo Tā Kunga vārds ir taisns, un viss Viņa darbs ir pastāvīgs.

5 Li amas justecon kaj juĝon; La tero estas plena de la boneco de la Eternulo.

Viņš mīļo taisnību un tiesu; zeme ir pilna Tā Kunga žēlastības.

6 Per la vorto de la Eternulo estiĝis la ĉielo; Kaj per la spiro de Lia buŝo estiĝis ĝia tuta ekzistantaro.

Caur Tā Kunga vārdu debesis darītas, un viss viņu spēks caur Viņa mutes garu.

7 Li kolektis kiel en tenujon la akvon de la maro, Li metis la abismojn en konservejojn.

Viņš sakrāj jūras ūdeni kā kopu, un liek dziļumus slepenībā.

8 Timu la Eternulon la tuta tero; Tremu antaŭ Li ĉiuj loĝantoj de la mondo.

Bīstaties no Tā Kunga, visa pasaule, baiļojaties priekš Viņa, visi zemes iedzīvotāji.

9 Ĉar Li diris, kaj tio fariĝis; Li ordonis, kaj tio aperis.

Kad Viņš runā, tad notiek, kad Viņš pavēl, tad stāv.

10 La Eternulo neniigas la interkonsenton de la popoloj, Li detruas la intencojn de la nacioj.

Tas Kungs iznīcina tautu padomu, Viņš salauž ļaužu domas.

11 La decido de la Eternulo restas eterne, La pensoj de Lia koro restas de generacio al generacio.

Tā Kunga padoms pastāv mūžīgi, Viņa sirds domas uz radu radiem.

12 Felica estas la popolo, kies Dio estas la Eternulo; La gento, kiun Li elektis al Si kiel heredon.

Svētīga tā tauta, kam Tas Kungs ir par Dievu, tie ļaudis, ko Viņš Sev izredzējis par īpašumu.

13 El la ĉielo la Eternulo rigardas, Li vidas ĉiujn homidojn.

Tas Kungs skatās no debesīm un uzlūko visus cilvēku bērnus.

14 De la trono, sur kiu Li sidas, Li rigardas ĉiujn, kiuj loĝas sur la tero,

Viņš raugās no Sava stiprā krēsla uz visiem, kas dzīvo virs zemes.

15 Li, kiu kreis la korojn de ili ĉiuj, Kiu rimarkas ĉiujn iliajn farojn.

Viņš sataisa visas viņu sirdis, Viņš liek vērā visus viņu darbus.

16 La reĝon ne helpos granda armeo, Fortulon ne savos granda forto.

Ķēniņam nepalīdz viņa lielais spēks, vareno neizglābs viņa lielais stiprums.

17 Vana estas la ĉevalo por helpo, Kaj per sia granda forto ĝi ne savos.

Arī zirgi nevar palīdzēt, un viņu lielais spēks nevar izglābt.

18 Jen la okulo de la Eternulo estas sur tiuj, kiuj Lin timas, Kiuj esperas Lian favoron,

Redzi, Tā Kunga acs uzlūko tos, kas Viņu bīstas, kas cerē uz Viņa žēlastību.

19 Ke Li savu de morto ilian animon Kaj nutru ilin en tempo de malsato.

Ka Tas viņu dvēseli izpestī no nāves, un bada laikā tos uztur dzīvus.

20 Nia animo fidas la Eternulon; Li estas nia helpo kaj nia ŝildo.

Mūsu dvēsele gaida uz To Kungu; Viņš mums ir par palīgu un par priekšturamām bruņām.

21 Ĉar pro Li ĝojas nia koro, Ĉar ni fidas Lian sanktan nomon.

Jo mūsu sirds priecājās iekš Viņa, un mēs paļaujamies uz Viņa svēto vārdu.

22 Via favoro, ho Eternulo, estu super ni, Kiel ni esperas al Vi.

Lai, ak Kungs, Tava žēlastība pār mums paliek, itin kā mēs uz Tevi cerējam.