Psalmaro 33
1 Ĝoje kantu, ho piuloj, antaŭ la Eternulo; Al la justuloj konvenas glorado.
Riemuitkaa Herrassa, te vanhurskaat. Oikeamielisten on soveliasta häntä kiittää.
2 Gloru la Eternulon per harpo, Per dekkorda psaltero ludu al Li.
Ylistäkää Herraa kanteleilla, soittakaa hänelle kymmenkielisillä harpuilla.
3 Kantu al Li novan kanton, Bone ludu al Li kun trumpetado.
Veisatkaa hänelle uusi virsi, helkyttäkää kieliä ihanasti ja riemullisesti.
4 Ĉar ĝusta estas la vorto de la Eternulo, Kaj ĉiu Lia faro estas fidinda.
Sillä Herran sana on oikea, ja kaikki hänen tekonsa ovat tehdyt uskollisuudessa.
5 Li amas justecon kaj juĝon; La tero estas plena de la boneco de la Eternulo.
Hän rakastaa vanhurskautta ja oikeutta; maa on täynnänsä Herran armoa.
6 Per la vorto de la Eternulo estiĝis la ĉielo; Kaj per la spiro de Lia buŝo estiĝis ĝia tuta ekzistantaro.
Herran sanalla ovat taivaat tehdyt, ja kaikki niiden joukot hänen suunsa hengellä.
7 Li kolektis kiel en tenujon la akvon de la maro, Li metis la abismojn en konservejojn.
Hän kokoaa meren vedet niinkuin roukkioksi, panee syvyydet säiliöihin.
8 Timu la Eternulon la tuta tero; Tremu antaŭ Li ĉiuj loĝantoj de la mondo.
Peljätköön Herraa kaikki maa, hänen edessänsä vaviskoot kaikki maanpiirin asukkaat.
9 Ĉar Li diris, kaj tio fariĝis; Li ordonis, kaj tio aperis.
Sillä hän sanoi, ja tapahtui niin, hän käski, ja se oli tehty.
10 La Eternulo neniigas la interkonsenton de la popoloj, Li detruas la intencojn de la nacioj.
Herra särkee pakanain neuvon, tekee turhiksi kansojen aikeet.
11 La decido de la Eternulo restas eterne, La pensoj de Lia koro restas de generacio al generacio.
Mutta Herran neuvo pysyy iankaikkisesti, hänen sydämensä aivoitukset suvusta sukuun.
12 Felica estas la popolo, kies Dio estas la Eternulo; La gento, kiun Li elektis al Si kiel heredon.
Autuas se kansa, jonka Jumala Herra on, se kansa, jonka hän on perinnöksensä valinnut!
13 El la ĉielo la Eternulo rigardas, Li vidas ĉiujn homidojn.
Herra katsoo alas taivaasta, näkee kaikki ihmislapset;
14 De la trono, sur kiu Li sidas, Li rigardas ĉiujn, kiuj loĝas sur la tero,
asumuksestaan, valtaistuimeltaan hän katselee kaikkia maan asukkaita,
15 Li, kiu kreis la korojn de ili ĉiuj, Kiu rimarkas ĉiujn iliajn farojn.
hän, joka on luonut kaikkien heidän sydämensä, joka tarkkaa kaikkia heidän tekojansa.
16 La reĝon ne helpos granda armeo, Fortulon ne savos granda forto.
Ei kuningas voita paljolla väellänsä, ei sankari pelastu suurella voimallansa.
17 Vana estas la ĉevalo por helpo, Kaj per sia granda forto ĝi ne savos.
Turha on sotaratsu auttajaksi, ei pelasta sen suuri väkevyys.
18 Jen la okulo de la Eternulo estas sur tiuj, kiuj Lin timas, Kiuj esperas Lian favoron,
Katso, Herran silmä valvoo niitä, jotka häntä pelkäävät ja panevat toivonsa hänen laupeuteensa,
19 Ke Li savu de morto ilian animon Kaj nutru ilin en tempo de malsato.
pelastaaksensa heidän sielunsa kuolemasta, elättääksensä heitä nälän aikana.
20 Nia animo fidas la Eternulon; Li estas nia helpo kaj nia ŝildo.
Meidän sielumme odottaa Herraa, hän on meidän apumme ja kilpemme.
21 Ĉar pro Li ĝojas nia koro, Ĉar ni fidas Lian sanktan nomon.
Sillä hänessä iloitsee meidän sydämemme, me turvaamme hänen pyhään nimeensä.
22 Via favoro, ho Eternulo, estu super ni, Kiel ni esperas al Vi.
Sinun armosi, Herra, olkoon meidän päällämme, niinkuin me panemme toivomme sinuun.
