Psalmaro 3
1 Psalmo de David, kiam li forkuris de sia filo Abŝalom. Ho Eternulo, kiel multaj estas miaj premantoj, Multaj leviĝis kontraŭ mi!
Sálmur eftir Davíð þegar hann flúði frá Absalon, syni sínum. Ó, Drottinn, það eru svo margir á móti mér, svo margir sem gera uppreisn gegn mér.
2 Multaj diradas pri mia animo: Ne ekzistas por li savo de Dio. (Sela)
Menn segja að Guð muni alls ekki hjálpa mér.
3 Sed Vi, ho Eternulo, estas ŝildo por mi, Mia honoro kaj levanto de mia kapo.
En, Drottinn, þú ert skjöldur minn, sæmd mín og von. Þú lætur mig bera höfuðið hátt, þrátt fyrir allt.
4 Per mia voĉo mi vokas al la Eternulo, Kaj Li respondas al mi de Sia sankta monto. (Sela)
Ég hrópaði til Drottins og hann svaraði mér frá musteri sínu í Jerúsalem.
5 Mi kuŝiĝas kaj endormiĝas, Kaj mi vekiĝas, ĉar la Eternulo min subtenas.
Þá lagðist ég fyrir og sofnaði í friði. Síðar vaknaði ég öruggur, því að Drottinn gætir mín.
6 Mi ne timas miriadojn da kontraŭuloj, Kiuj estas ĉirkaŭ mi.
Nú er ég óhræddur, jafnvel þótt tíu þúsund óvinir umkringi mig!
7 Leviĝu, ho Eternulo, savu min, mia Dio; Ĉar Vi frapis al ĉiuj miaj malamikoj la vangojn, La dentojn de la malpiuloj Vi frakasis.
Ég mun hrópa til Drottins: „Drottinn, rís þú upp! Bjargaðu mér, þú Guð minn!“Og hann mun slá óvini mína og brjóta tennur illvirkjanna.
8 Ĉe la Eternulo estas la savo; Super Via popolo estu Via beno. (Sela)
Hjálpin kemur frá Guði. Blessun hans hvílir yfir þjóð hans.
