Psalmaro 3
1 Psalmo de David, kiam li forkuris de sia filo Abŝalom. Ho Eternulo, kiel multaj estas miaj premantoj, Multaj leviĝis kontraŭ mi!
Éternel, que mes ennemis sont nombreux! Combien de gens se lèvent contre moi!
2 Multaj diradas pri mia animo: Ne ekzistas por li savo de Dio. (Sela)
Combien, qui disent de mon âme: Point de salut pour lui auprès de Dieu! (Sélah, pause)
3 Sed Vi, ho Eternulo, estas ŝildo por mi, Mia honoro kaj levanto de mia kapo.
Mais toi, Éternel, tu es mon bouclier, ma gloire, et celui qui me fait lever la tête.
4 Per mia voĉo mi vokas al la Eternulo, Kaj Li respondas al mi de Sia sankta monto. (Sela)
Je crie de ma voix à l'Éternel, et il me répond de sa montagne sainte. (Sélah)
5 Mi kuŝiĝas kaj endormiĝas, Kaj mi vekiĝas, ĉar la Eternulo min subtenas.
Je me couche, je m'endors, et je me réveille; car l'Éternel me soutient.
6 Mi ne timas miriadojn da kontraŭuloj, Kiuj estas ĉirkaŭ mi.
Je ne crains point les milliers d'hommes qui se rangent de toute part contre moi.
7 Leviĝu, ho Eternulo, savu min, mia Dio; Ĉar Vi frapis al ĉiuj miaj malamikoj la vangojn, La dentojn de la malpiuloj Vi frakasis.
Lève-toi, Éternel, sauve-moi, mon Dieu! Car tu as frappé à la joue tous mes ennemis, tu as brisé les dents des méchants.
8 Ĉe la Eternulo estas la savo; Super Via popolo estu Via beno. (Sela)
Le salut vient de l'Éternel; ta bénédiction est sur ton peuple! (Sélah)
