Psalmaro 3
1 Psalmo de David, kiam li forkuris de sia filo Abŝalom. Ho Eternulo, kiel multaj estas miaj premantoj, Multaj leviĝis kontraŭ mi!
Psaume de David, lorsqu’il s’enfuyait de devant Absalom, son fils. Éternel! combien sont multipliés mes ennemis, et sont nombreux ceux qui s’élèvent contre moi.
2 Multaj diradas pri mia animo: Ne ekzistas por li savo de Dio. (Sela)
Beaucoup disent de mon âme: Il n’y a point de salut pour lui en Dieu. (Sélah)
3 Sed Vi, ho Eternulo, estas ŝildo por mi, Mia honoro kaj levanto de mia kapo.
Mais toi, Éternel! tu es un bouclier pour moi; tu es ma gloire, et celui qui élève ma tête.
4 Per mia voĉo mi vokas al la Eternulo, Kaj Li respondas al mi de Sia sankta monto. (Sela)
Je crierai de ma voix à l’Éternel, et il me répondra de sa montagne sainte. (Sélah)
5 Mi kuŝiĝas kaj endormiĝas, Kaj mi vekiĝas, ĉar la Eternulo min subtenas.
Je me suis couché, et je m’endormirai: je me réveillerai, car l’Éternel me soutient.
6 Mi ne timas miriadojn da kontraŭuloj, Kiuj estas ĉirkaŭ mi.
Je n’aurai pas de crainte des myriades du peuple qui se sont mises contre moi tout autour.
7 Leviĝu, ho Eternulo, savu min, mia Dio; Ĉar Vi frapis al ĉiuj miaj malamikoj la vangojn, La dentojn de la malpiuloj Vi frakasis.
Lève-toi, Éternel; sauve-moi, mon Dieu! Car tu as frappé à la joue tous mes ennemis; tu as cassé les dents des méchants.
8 Ĉe la Eternulo estas la savo; Super Via popolo estu Via beno. (Sela)
De l’Éternel est le salut. Ta bénédiction est sur ton peuple. (Sélah)
