Psalmaro 27

1 De David. La Eternulo estas mia lumo kaj mia savo; kiun mi devas timi? La Eternulo estas la forto de mia vivo; kiu povas min teruri?

A psalm of David. The Lord is my light and my savior; whom then should I fear? The Lord protects my life; whom then should I dread?

2 Kiam alproksimiĝos al mi malbonfarantoj, por manĝi mian karnon, Miaj kontraŭuloj kaj malamikoj, ili surpuŝiĝos kaj falos.

When the wicked drew near to assail me and eat up my flesh, it was those who distressed and opposed me who stumbled and fell.

3 Se elpaŝos kontraŭ min armeo, Mia koro ne ektimos; Se leviĝos kontraŭ min milito, Ankaŭ tiam mi havos fidon.

Though against me a host should encamp, yet my heart would be fearless: though battle should rise up against me, still would I be trustful.

4 Nur unu aferon mi petas de la Eternulo, nur tion mi deziras: Ke mi restu en la domo de la Eternulo en la daŭro de mia tuta vivo, Por rigardi la ĉarmon de la Eternulo, admiri Lian templon.

One thing have I asked of the Lord, and that do I long for – To live in the house of the Lord all the days of my life, to gaze on the grace of the Lord and inquire in his temple.

5 Ĉar Li kovros min en Sia kabano en la tago de malbono; Li kaŝos min en sekreta loko de Sia tendo; Sur rokon Li levos min.

For he will hide me in his shelter in the day of misfortune. In his sheltering tent he hides me: he lifts me up on a rock.

6 Kaj nun leviĝos mia kapo super miajn malamikojn, kiuj min ĉirkaŭas; Kaj mi oferfaros en Lia tendo oferojn de danko; Mi kantos kaj gloros la Eternulon.

And now that my head he has lifted above my encircling foes, I will march round the altar and sacrifice, shouting with joy, in his tent, making music and song to the Lord.

7 Aŭskultu, ho Eternulo, mian voĉon, kiam mi vokas; Korfavoru min, kaj respondu al mi.

Hear, O Lord, my loud cry, and graciously answer me.

8 De Vi diris al mi mia koro: Serĉu Mian vizaĝon. Vian vizaĝon, ho Eternulo, mi serĉas.

My heart has said to you, “Your face, O Lord, I seek.”

9 Ne kaŝu antaŭ mi Vian vizaĝon, Ne forpuŝu en kolero Vian sklavon; Vi estis mia helpo, Ne forpuŝu kaj ne forlasu min, ho Dio de mia savo.

Hide not your face from me, reject not your servant in anger: for you have been my help. Abandon me not, nor forsake me, O God of my help:

10 Ĉar mia patro kaj mia patrino min forlasis, Sed la Eternulo min akceptis.

for father and mother have left me; but the Lord will take me up.

11 Instruu al mi, ho Eternulo, Vian vojon, Kaj konduku min sur ĝusta irejo, spite miajn insidantojn.

Teach me your way, O Lord: lead me in an even path, because of my enemies.

12 Ne fordonu min al la volo de miaj premantoj; Ĉar stariĝis kontraŭ mi falsaj atestantoj, plenaj de rabemeco.

Give me not up, O Lord, unto the rage of my foes; for against me have risen false witnesses, breathing out cruelty.

13 Se mi ne esperus vidi la bonecon de la Eternulo En la lando de vivantoj!

Firm is the faith I cherish, that I, in the land of the living, will yet see the goodness of God.

14 Esperu al la Eternulo; Tenu vin forte, forta estu via koro; Jes, esperu al la Eternulo.

Let your heart be courageous and strong, and wait on the Lord.