Psalmaro 25

1 De David. Al Vi, ho Eternulo, mi levas mian animon.

Drottinn, ég sendi bæn mína upp til þín.

2 Ho mia Dio, Vin mi fidas; Ne lasu min hontiĝi; Ne lasu, ke miaj malamikoj moku pri mi.

Hafnaðu mér ekki, Drottinn, því að ég treysti þér. Láttu ekki óvini mína yfirbuga mig. Láttu þá ekki vinna sigur.

3 Ĉar neniu el tiuj, kiuj esperas al Vi, hontiĝos; Nur tiuj hontiĝos, kiuj forlasas Vin senpripense.

Sá sem treystir Drottni, mun ekki verða til skammar en hinir ótrúu verða það.

4 Viajn vojojn, ho Eternulo, montru al mi; Instruu min sekvi Vian iradon.

Drottinn, sýndu mér þann veg sem ég á að ganga, bentu mér á réttu leiðina.

5 Gvidu min en Via vero kaj lernigu min, Ĉar Vi estas la Dio, kiu min helpas; Al Vi mi esperas ĉiun tagon.

Leiddu mig og kenndu mér því að þú ert sá eini Guð sem getur hjálpað. Á þig einan vona ég.

6 Rememoru, ho Eternulo, Vian kompatemecon kaj Vian favorkorecon, Ĉar ili estis de ĉiam.

Drottinn, minnstu ekki æskusynda minna. Líttu til mín miskunnaraugum og veittu mér náð.

7 La pekojn de mia juneco kaj miajn krimojn ne rememoru; Laŭ Via favorkoreco rememoru min, Pro Via boneco, ho Eternulo!

Minnstu mín í elsku þinni og gæsku, Drottinn minn.

8 Bona kaj justa estas la Eternulo, Tial Li montras al pekantoj la vojon.

Drottinn er góður og fús að vísa þeim rétta leið, sem villst hafa.

9 Li gvidas la humilulojn en justeco, Kaj instruas al la humiluloj Siajn vojojn.

Hann sýnir þeim rétta leið sem leita hans með auðmjúku hjarta.

10 Ĉiuj vojoj de la Eternulo estas favorkoreco kaj fideleco al tiuj, Kiuj observas Lian interligon kaj Liajn leĝojn.

Þeir sem hlýða Drottni fá að ganga á hans vegum og upplifa elsku hans og trúfesti.

11 Pro Via nomo, ho Eternulo, pardonu al mi mian pekon, Ĉar ĝi estas granda.

En Drottinn, hvað um syndir mínar? Æ, þær eru svo margar! Fyrirgef þú mér vegna elsku þinnar og nafni þínu til dýrðar.

12 Al ĉiu homo, kiu timas la Eternulon, Li montras la vojon, kiun tiu devas elekti.

Sá maður sem óttast Drottin – heiðrar hann og hlýðir honum – mun njóta leiðsagnar Guðs í lífinu.

13 Lia animo ĝuos bonon, Kaj liaj idoj posedos la teron.

Hann verður gæfumaður og börn hans erfa landið.

14 Konfidon de la Eternulo havas Liaj timantoj; Kaj Sian aranĝon Li sciigas al ili.

Drottinn sýnir trúnað og vináttu þeim sem óttast hann. Hann trúir þeim fyrir leyndarmálum sínum!

15 Miaj okuloj estas ĉiam direktitaj al la Eternulo, Ĉar Li eltiras el reto miajn piedojn.

Ég mæni á Drottin í von um hjálp, því að hann einn getur frelsað mig frá dauða.

16 Turnu Vin al mi kaj korfavoru min, Ĉar mi estas soleca kaj mizera.

Kom þú, Drottinn, og miskunna mér, því að ég er hrjáður og hjálparlaus og

17 La suferoj de mia koro estas grandaj; El mia premateco elkonduku min.

vandi minn fer stöðugt vaxandi. Ó, frelsaðu mig úr neyð minni!

18 Rigardu mian suferon kaj mizeron, Kaj pardonu ĉiujn miajn pekojn.

Líttu á eymd mína og sársauka og fyrirgefðu mér syndir mínar!

19 Rigardu, kiel multaj estas miaj malamikoj Kaj per kia kruela malamo ili min malamas.

Sjáðu óvini mína og hve þeir hata mig!

20 Gardu mian animon kaj savu min; Ne lasu min hontiĝi, ĉar Vin mi fidas.

Frelsaðu mig frá þessu öllu! Bjargaðu mér úr klóm þeirra! Láttu engan segja að ég hafi treyst þér án árangurs.

21 Senkulpeco kaj justeco defendu min, Ĉar al Vi mi esperas.

Láttu hreinskilni og heiðarleika vernda mig – já vera lífverði mína! Ég reiði mig á vernd þína.

22 Liberigu, ho Dio, Izraelon el ĉiuj liaj suferoj.

Ó, Guð, frelsa þú Ísrael úr öllum nauðum hans.