Psalmaro 22

1 Al la ĥorestro. Por ario: Matenkrepuska Cervino. Psalmo de David. Mia Dio, mia Dio, kial Vi forlasis min, Kaj estas malproksima de mia savo, de miaj plendaj paroloj?

Načelniku godbe o prvi zarji; psalm Davidov. Bog moj mogočni, Bog moj mogočni, zakaj si me zapustil? daleč od blaginje moje, od stoka mojega besed?

2 Mia Dio, mi vokas en la tago, kaj Vi ne respondas; En la nokto, kaj mi ne trovas trankvilon.

Bog moj, zakaj me ne uslišiš, ko te kličem podnevi? in ponoči ni mi pokoja.

3 Sed Vi estas sankta, Ho Vi, kiu loĝas inter la glorado de Izrael.

Saj si vendar svet, stanoviten, popolna hvala Izraelova.

4 Vin fidis niaj patroj; Ili fidis, kaj Vi ilin helpis.

Tebi so zaupali očetje naši; zaupali so, in osvobodil si jih.

5 Al Vi ili kriadis kaj estis savataj; Vin ili fidis, kaj ili ne devis honti.

K tebi so vpili, in oteti so bili, v té so zaupali in ni jih bilo sram.

6 Sed mi estas vermo kaj ne homo; Mokata de la homoj, malestimata de la popolo.

Jaz pa sem črv, in ne mož; sramota ljudém in zaničevanje ljudstvu.

7 Ĉiuj, kiuj min vidas, insultas min, Malfermegas la buŝon, balancas la kapon, dirante:

Vsi, ki me vidijo, namrdavajo se mi; režé se, glavó majó:

8 Li apogis sin al la Eternulo: Tiu helpu lin; Tiu savu lin, se Li amas lin.

H Gospodu pribega, reši ga naj; otmè ga naj, ker ima veselje nad njim.

9 Vi eltiris ja min el la ventro, Vi zorgis pri mi sur la brusto de mia patrino.

Saj ti si, ki si me potegnil iz materinega telesa, storil si, da sem brez skrbi živel na prsih matere svoje.

10 Al Vi mi estis ĵetita de post la momento de mia naskiĝo; De la ventro de mia patrino Vi estas mia Dio.

K tebi sem bil zagnan od rojstva, od telesa matere moje bodi Bog moj mogočni.

11 Ne malproksimiĝu de mi, Ĉar malfeliĉo estas proksima, kaj helpanton mi ne havas.

Ne bivaj daleč od mene, ko je blizu stiska, ko ni pomočnika.

12 Ĉirkaŭis min multaj bovoj, Fortaj bovoj Baŝanaj stariĝis ĉirkaŭ mi.

Obdajajo me junci mnogi, krepki junci Bazanski obsipljejo me.

13 Ili malfermegis kontraŭ mi siajn buŝojn, Kiel leono ŝiranta kaj krieganta.

Žrelo svoje odpirajo zoper mene, kakor lev zgrabljiv in rujoveč.

14 Kiel akvo mi disverŝiĝis, Kaj disiĝis ĉiuj miaj ostoj; Mia koro fariĝis kiel vakso, Fandiĝis en mia interno.

Kakor voda se razlivam, in vse kosti moje se razklepajo; srce moje je podobno vosku, taja se v osrčji mojem.

15 Mia forto elsekiĝis kiel peco da poto; Mia lango algluiĝis al mia palato; Kaj Vi metas min en tomban polvon.

Moja moč je suha kakor čepinja, in jezik moj se prijemlje neba mojega, in devaš me v smrtni prah.

16 Ĉar ĉirkaŭis min hundoj; Amaso da malbonuloj staras ĉirkaŭ mi; Ili mordas miajn manojn kaj piedojn.

Ker obdali so me psi; hudobnikov krdela so me obsula; prebodli so moje roke in noge moje.

17 Mi povas kalkuli ĉiujn miajn ostojn; Ili rigardas kaj konstante rigardas.

Seštel bi lahko vse svoje kosti; oni gledajo, ozirajo se v mé.

18 Ili dividas miajn vestojn inter si, Pri mia tuniko ili lotas.

Oblačila moja delé med seboj, in za suknjo mojo mečejo kocko.

19 Sed Vi, ho Eternulo, ne malproksimiĝu; Mia forto, rapidu, por helpi min.

Ti torej, Gospod, ne bivaj daleč, krepost moja, hiti na pomoč mojo.

20 Savu de la glavo mian animon, Mian solan savu de la hundo.

Otmi meča dušo mojo, psa edino mojo.

21 Savu min de buŝo de leono, Kaj helpu min kontraŭ kornoj de bubaloj.

Reši me žrela levovega, in rogov samorogov, uslišavši me.

22 Mi predikos Vian nomon al miaj fratoj; En la mezo de popola kunveno mi Vin gloros.

Ime tvoje bodem oznanjal bratom svojim; sredi zbora bodem te hvalil:

23 Respektantoj de la Eternulo, gloru Lin; Tuta semo de Jakob, honoru Lin; Tuta semo de Izrael, estimegu Lin.

Vi, ki se bojite Gospoda, hvalite ga; vse seme Jakobovo hvali ga; in boj se ga vse seme Izraelovo.

24 Ĉar Li ne malŝatis kaj ne malestimis la suferojn de premato, Kaj ne kaŝis antaŭ li Sian vizaĝon; Sed aŭskultis lin, kiam tiu kriis al Li.

Ker ne zameta in ne zaničuje siromaštva siromakovega, in pred njim ne skriva obličja svojega; temuč ko vpije do njega, usliši ga.

25 Vin mi gloros en granda komunumo; Mi plenumos miajn promesojn antaŭ Liaj respektantoj.

O dobrotah tvojih bode hvala moja v zboru velikem; obljube svoje bodem opravljal v pričo njih, ki se ga bojé.

26 La humiluloj manĝu kaj satiĝu, Gloru la Eternulon Liaj serĉantoj; Via koro vivu eterne.

Jedli bodejo krotki in nasitili se; hvalili bodejo Gospoda, kateri ga iščejo; srce vaše bode živelo vekomaj.

27 Rememoros kaj revenos al la Eternulo ĉiuj finoj de la mondo; Kaj kliniĝos antaŭ Vi ĉiuj popolaj familioj.

Spomnijo se in povrnejo se h Gospodu vse meje zemlje, in priklonijo se pred teboj vse družine narodov.

28 Ĉar al la Eternulo apartenas la reĝado; Li reĝas super la popoloj.

Ker Gospodovo je kraljestvo samo, in gospostvo ima nad narodi.

29 Manĝos kaj kliniĝos ĉiuj grasuloj de la tero; Antaŭ Li genufleksos ĉiuj forirantaj al la tombo Kaj nepovantaj konservi sian animon viva.

Jedli bodo in priklanjali se vsi zemlje bogatini; pred njim bodejo padali, katerikoli pojdejo dol v prah; kateri ni ohranil duše svoje v življenji.

30 Naskotaro Lin servos; Oni predikos pri mia Sinjoro al la estonta generacio.

Teh seme bode ga čestilo, prištevalo se bode Gospodu vsak čas.

31 Al naskota popolo oni venos kaj predikos Pri Lia justeco kaj pri Liaj faroj.

Prihajali bodo in oznanjali pravico njegovo ljudstvu, ki se rodi, da je pravičen.