Psalmaro 22

1 Al la ĥorestro. Por ario: Matenkrepuska Cervino. Psalmo de David. Mia Dio, mia Dio, kial Vi forlasis min, Kaj estas malproksima de mia savo, de miaj plendaj paroloj?

Meu Deus, meu Deus, porque me desamparaste? porque te alongas do meu auxílio e das palavras do meu bramido?

2 Mia Dio, mi vokas en la tago, kaj Vi ne respondas; En la nokto, kaj mi ne trovas trankvilon.

Meu Deus, eu clamo de dia, e tu não me ouves; de noite, e não tenho sossego.

3 Sed Vi estas sankta, Ho Vi, kiu loĝas inter la glorado de Izrael.

Porém tu és santo, o que habitas entre os louvores de Israel.

4 Vin fidis niaj patroj; Ili fidis, kaj Vi ilin helpis.

Em ti confiaram nossos pais; confiaram, e tu os livraste.

5 Al Vi ili kriadis kaj estis savataj; Vin ili fidis, kaj ili ne devis honti.

A ti clamaram e escaparam; em ti confiaram, e não foram confundidos.

6 Sed mi estas vermo kaj ne homo; Mokata de la homoj, malestimata de la popolo.

Mas eu sou verme, e não homem, opróbrio dos homens e desprezado do povo.

7 Ĉiuj, kiuj min vidas, insultas min, Malfermegas la buŝon, balancas la kapon, dirante:

Todos os que veem zombam de mim, arreganham os beiços e meneiam a cabeça, dizendo:

8 Li apogis sin al la Eternulo: Tiu helpu lin; Tiu savu lin, se Li amas lin.

Confiou no Senhor, que o livre; livre-o, pois nele tem prazer.

9 Vi eltiris ja min el la ventro, Vi zorgis pri mi sur la brusto de mia patrino.

Mas tu és o que me tiraste do ventre: fizeste-me esperar, estando aos peitos de minha mãe.

10 Al Vi mi estis ĵetita de post la momento de mia naskiĝo; De la ventro de mia patrino Vi estas mia Dio.

Sobre ti fui lançado desde a madre; tu és o meu Deus desde o ventre de minha mãe.

11 Ne malproksimiĝu de mi, Ĉar malfeliĉo estas proksima, kaj helpanton mi ne havas.

Não te alongues de mim, pois a angústia está perto, e não há quem ajude.

12 Ĉirkaŭis min multaj bovoj, Fortaj bovoj Baŝanaj stariĝis ĉirkaŭ mi.

Muitos touros me cercaram; fortes touros de Bazan me rodearam.

13 Ili malfermegis kontraŭ mi siajn buŝojn, Kiel leono ŝiranta kaj krieganta.

Abriram contra mim suas bocas, como um leão que despedaça e que ruge.

14 Kiel akvo mi disverŝiĝis, Kaj disiĝis ĉiuj miaj ostoj; Mia koro fariĝis kiel vakso, Fandiĝis en mia interno.

Como água me derramei, e todos os meus ossos se desconjuntaram: o meu coração é como cera, derreteu-se no meio das minhas entranhas.

15 Mia forto elsekiĝis kiel peco da poto; Mia lango algluiĝis al mia palato; Kaj Vi metas min en tomban polvon.

A minha força se secou como um caco, e a língua se me pega ao paladar: e me puseste no pó da morte.

16 Ĉar ĉirkaŭis min hundoj; Amaso da malbonuloj staras ĉirkaŭ mi; Ili mordas miajn manojn kaj piedojn.

Pois me rodearam cães: o ajuntamento de malfeitores me cercou, traspassaram-me as mãos e os pés.

17 Mi povas kalkuli ĉiujn miajn ostojn; Ili rigardas kaj konstante rigardas.

Poderia contar todos os meus ossos: eles o veem e me contemplam.

18 Ili dividas miajn vestojn inter si, Pri mia tuniko ili lotas.

Repartem entre si os meus vestidos, e lançam sortes sobre a minha túnica.

19 Sed Vi, ho Eternulo, ne malproksimiĝu; Mia forto, rapidu, por helpi min.

Mas tu, Senhor, não te alongues de mim: força minha, apressa-te em socorrer-me.

20 Savu de la glavo mian animon, Mian solan savu de la hundo.

Livra-me a minha alma da espada, e a minha predileta da força do cão.

21 Savu min de buŝo de leono, Kaj helpu min kontraŭ kornoj de bubaloj.

Salva-me da boca do leão, sim, ouviste-me, desde as pontas dos unicórnios.

22 Mi predikos Vian nomon al miaj fratoj; En la mezo de popola kunveno mi Vin gloros.

Então declararei o teu nome aos meus irmãos: louvar-te-ei no meio da congregação.

23 Respektantoj de la Eternulo, gloru Lin; Tuta semo de Jakob, honoru Lin; Tuta semo de Izrael, estimegu Lin.

Vós, que temeis ao Senhor, louvai-o; todos vós, semente de Jacob, glorificai-o; e temei-o todos vós, semente de Israel.

24 Ĉar Li ne malŝatis kaj ne malestimis la suferojn de premato, Kaj ne kaŝis antaŭ li Sian vizaĝon; Sed aŭskultis lin, kiam tiu kriis al Li.

Porque não desprezou nem abominou a aflição do aflito, nem escondeu dele o seu rosto; antes, quando ele clamou, o ouviu.

25 Vin mi gloros en granda komunumo; Mi plenumos miajn promesojn antaŭ Liaj respektantoj.

O meu louvor virá de ti na grande congregação: pagarei os meus votos perante os que o temem.

26 La humiluloj manĝu kaj satiĝu, Gloru la Eternulon Liaj serĉantoj; Via koro vivu eterne.

Os mansos comerão e se fartarão; louvarão ao Senhor os que o buscam: o vosso coração viverá eternamente.

27 Rememoros kaj revenos al la Eternulo ĉiuj finoj de la mondo; Kaj kliniĝos antaŭ Vi ĉiuj popolaj familioj.

Todos os limites da terra se lembrarão, e se converterão ao Senhor: e todas as gerações das nações adorarão perante a tua face.

28 Ĉar al la Eternulo apartenas la reĝado; Li reĝas super la popoloj.

Porque o reino é do Senhor, e ele domina entre as nações.

29 Manĝos kaj kliniĝos ĉiuj grasuloj de la tero; Antaŭ Li genufleksos ĉiuj forirantaj al la tombo Kaj nepovantaj konservi sian animon viva.

Todos os que na terra são gordos comerão e adorarão, e todos os que descem ao pó se prostrarão perante ele: e ninguém poderá reter viva a sua alma.

30 Naskotaro Lin servos; Oni predikos pri mia Sinjoro al la estonta generacio.

Uma semente o servirá: será contada ao Senhor de geração em geração.

31 Al naskota popolo oni venos kaj predikos Pri Lia justeco kaj pri Liaj faroj.

Chegarão e anunciarão a sua justiça ao povo que nascer, porquanto ele o fez.