Psalmaro 22

1 Al la ĥorestro. Por ario: Matenkrepuska Cervino. Psalmo de David. Mia Dio, mia Dio, kial Vi forlasis min, Kaj estas malproksima de mia savo, de miaj plendaj paroloj?

Dem Sangmeister auf die Hindin der Morgenröte. Ein Psalm Davids. Mein Gott, mein Gott, warum hast Du mich verlassen? Bist fern von meinem Heil, von den Worten meiner Klage?

2 Mia Dio, mi vokas en la tago, kaj Vi ne respondas; En la nokto, kaj mi ne trovas trankvilon.

Mein Gott, ich rufe am Tag und Du antwortest nicht, und des Nachts, und bin nicht stille.

3 Sed Vi estas sankta, Ho Vi, kiu loĝas inter la glorado de Izrael.

Du aber bist der Heilige, Du wohnst im Lobe Israels.

4 Vin fidis niaj patroj; Ili fidis, kaj Vi ilin helpis.

Auf Dich vertrauten unsere Väter, sie vertrauten, und Du befreitest sie.

5 Al Vi ili kriadis kaj estis savataj; Vin ili fidis, kaj ili ne devis honti.

Sie schrien zu Dir, und sie entrannen, auf Dich vertrauten sie und wurden nicht beschämt.

6 Sed mi estas vermo kaj ne homo; Mokata de la homoj, malestimata de la popolo.

Ich aber bin ein Wurm und kein Mann, die Schmach der Menschen, und vom Volke verachtet.

7 Ĉiuj, kiuj min vidas, insultas min, Malfermegas la buŝon, balancas la kapon, dirante:

Alle, die mich sehen, verlachen mich, sperren die Lippen auf, schütteln das Haupt;

8 Li apogis sin al la Eternulo: Tiu helpu lin; Tiu savu lin, se Li amas lin.

Er übergebe sich dem Jehovah, Der befreie ihn; Er errette ihn, denn Er hat Lust an ihm.

9 Vi eltiris ja min el la ventro, Vi zorgis pri mi sur la brusto de mia patrino.

Denn Du ließest aus dem Mutterleibe mich hervorbrechen. Du warst meine Zuversicht an meiner Mutter Brüsten.

10 Al Vi mi estis ĵetita de post la momento de mia naskiĝo; De la ventro de mia patrino Vi estas mia Dio.

Auf Dich bin ich geworfen aus dem Mutterschoß; von meiner Mutter Leibe an bist Du mein Gott.

11 Ne malproksimiĝu de mi, Ĉar malfeliĉo estas proksima, kaj helpanton mi ne havas.

Entferne Dich nicht von mir; denn Drangsal ist nah, denn keiner ist da zum Beistand.

12 Ĉirkaŭis min multaj bovoj, Fortaj bovoj Baŝanaj stariĝis ĉirkaŭ mi.

Mich haben viele Farren umgeben, Baschans Gewaltige haben mich umringt.

13 Ili malfermegis kontraŭ mi siajn buŝojn, Kiel leono ŝiranta kaj krieganta.

Sie sperrten ihren Mund auf wider mich; ein zerfleischender und brüllender Löwe.

14 Kiel akvo mi disverŝiĝis, Kaj disiĝis ĉiuj miaj ostoj; Mia koro fariĝis kiel vakso, Fandiĝis en mia interno.

Wie Wasser bin ich ausgeschüttet, alle meine Gebeine sind zertrennt. Wie Wachs ist mein Herz, es zerschmolz in meiner Eingeweide Mitte.

15 Mia forto elsekiĝis kiel peco da poto; Mia lango algluiĝis al mia palato; Kaj Vi metas min en tomban polvon.

Wie ein Scherben ist meine Kraft vertrocknet, und meine Zunge klebt mir an dem Gaumen; und in den Staub des Todes hast Du mich hinabgelegt.

16 Ĉar ĉirkaŭis min hundoj; Amaso da malbonuloj staras ĉirkaŭ mi; Ili mordas miajn manojn kaj piedojn.

Denn Hunde haben mich umgeben, der Bösen Rotte mich umringt; sie haben Hände und Füße mir durchbohrt,

17 Mi povas kalkuli ĉiujn miajn ostojn; Ili rigardas kaj konstante rigardas.

Ich zähle all meine Gebeine; sie blicken, sie sehen auf mich.

18 Ili dividas miajn vestojn inter si, Pri mia tuniko ili lotas.

Sie teilen meine Kleider unter sich, und werfen über mein Gewande das Los.

19 Sed Vi, ho Eternulo, ne malproksimiĝu; Mia forto, rapidu, por helpi min.

Aber Du, Jehovah, sei nicht fern! Du, meine Stärke, stehe mir schleunig bei!

20 Savu de la glavo mian animon, Mian solan savu de la hundo.

Errette vom Schwerte meine Seele, und aus der Gewalt des Hundes meine einzige.

21 Savu min de buŝo de leono, Kaj helpu min kontraŭ kornoj de bubaloj.

Rette mich von des Löwen Rachen und von des Einhorns Hörnern antworte mir!

22 Mi predikos Vian nomon al miaj fratoj; En la mezo de popola kunveno mi Vin gloros.

Ich will erzählen Deinen Namen meinen Brüdern, inmitten der Versammlung will ich Dich loben.

23 Respektantoj de la Eternulo, gloru Lin; Tuta semo de Jakob, honoru Lin; Tuta semo de Izrael, estimegu Lin.

Ihr, die ihr Jehovah fürchtet, lobet Ihn; aller Same Jakobs, verherrlicht ihn; es bange vor Ihm aller Same Israels.

24 Ĉar Li ne malŝatis kaj ne malestimis la suferojn de premato, Kaj ne kaŝis antaŭ li Sian vizaĝon; Sed aŭskultis lin, kiam tiu kriis al Li.

Denn nicht verachtet, noch verabscheut Er das Elend des Bedrückten, und verbirgt Sein Angesicht nicht vor ihm. Wenn er zu Ihm aufschreit, hört Er ihn.

25 Vin mi gloros en granda komunumo; Mi plenumos miajn promesojn antaŭ Liaj respektantoj.

Von Dir ist mein Lob in großer Versammlung; meine Gelübde zahle ich vor denen, die Ihn fürchten.

26 La humiluloj manĝu kaj satiĝu, Gloru la Eternulon Liaj serĉantoj; Via koro vivu eterne.

Die Elenden sollen essen und satt werden. Jehovah sollen loben, die nach Ihm fragen. Es lebe euer Herz immerfort.

27 Rememoros kaj revenos al la Eternulo ĉiuj finoj de la mondo; Kaj kliniĝos antaŭ Vi ĉiuj popolaj familioj.

Gedenken sollen und zu Jehovah zurückkehren alle Enden der Erde und anbeten vor Dir alle Familien der Völkerschaften.

28 Ĉar al la Eternulo apartenas la reĝado; Li reĝas super la popoloj.

Denn das Königtum ist Jehovahs, und Er herrscht über die Völkerschaften.

29 Manĝos kaj kliniĝos ĉiuj grasuloj de la tero; Antaŭ Li genufleksos ĉiuj forirantaj al la tombo Kaj nepovantaj konservi sian animon viva.

Essen und Ihn anbeten sollen alle Feisten der Erde, vor Ihm sollen sich beugen alle, die in den Staub hinabfahren, und der, dessen Seele Er nicht am Leben erhält.

30 Naskotaro Lin servos; Oni predikos pri mia Sinjoro al la estonta generacio.

Ein Same, der Ihm dient, wird dem Herrn gezählt in das Geschlecht.

31 Al naskota popolo oni venos kaj predikos Pri Lia justeco kaj pri Liaj faroj.

Sie werden kommen und ansagen Seine Gerechtigkeit, einem Volke, das geboren wird, daß Er es getan.