Psalmaro 2

1 Kial tumultas popoloj, Kaj gentoj pripensas vanaĵon?

Kwa nini mataifa wanashauriana kufanya mabaya, na kabila za watu kula njama bure?

2 Leviĝas reĝoj de la tero, Kaj eminentuloj konsiliĝas kune, Kontraŭ la Eternulo kaj kontraŭ Lia sanktoleito, dirante:

Wafalme wa dunia wanajipanga na watawala wanajikusanya pamoja dhidi ya Bwana na dhidi ya Mpakwa Mafuta wake.

3 Ni disŝiru iliajn ligilojn, Kaj ni deĵetu de ni iliajn ŝnurojn!

Wanasema, “Tuvunje minyororo yao na kuvitupilia mbali vifungo vyao.”

4 La loĝanta en la ĉielo ridas, La Sinjoro mokas ilin.

Yeye atawalaye mbinguni hucheka, Bwana huwadharau.

5 Tiam Li parolos al ili en Sia kolero, Kaj per Sia furiozo Li ilin ektimigos, dirante:

Kisha huwakemea katika hasira yake na kuwaogopesha katika ghadhabu yake, akisema,

6 Mi starigis ja Mian reĝon Super Cion, Mia sankta monto.

“Nimemtawaza Mfalme wangu juu ya Sayuni, mlima wangu mtakatifu.”

7 Mi raportos pri la decido: La Eternulo diris al mi: Vi estas Mia filo, Hodiaŭ Mi vin naskis.

Nitatangaza amri ya Bwana: Yeye aliniambia, “Wewe ni Mwanangu, leo mimi nimekuzaa.

8 Petu Min, kaj Mi donos al vi popolojn por heredo, Kaj por posedo limojn de tero.

Niombe, nami nitayafanya mataifa kuwa urithi wako, miisho ya dunia kuwa milki yako.

9 Vi disbatos ilin per fera sceptro, Kiel potan vazon vi ilin dispecigos.

Utawatawala kwa fimbo ya chuma na kuwavunjavunja kama chombo cha mfinyanzi.”

10 Kaj nun, ho reĝoj, prudentiĝu; Instruiĝu, juĝistoj de la tero!

Kwa hiyo, ninyi wafalme, kuweni na hekima; mwonyeke, enyi watawala wa dunia.

11 Servu al la Eternulo kun timo, Kaj ĝoju kun tremo.

Mtumikieni Bwana kwa hofu na mshangilie kwa kutetemeka.

12 Kisu la filon, ke Li ne koleru, kaj vi ne pereu sur la vojo, Ĉar baldaŭ ekbrulos Lia kolero. Feliĉaj estas ĉiuj, kiuj fidas Lin.

Mbusu Mwana, asije akakasirika nawe ukaangamizwa katika njia yako, kwa maana hasira yake inaweza kuwaka ghafula. Heri wote wanaomkimbilia.