Psalmaro 2

1 Kial tumultas popoloj, Kaj gentoj pripensas vanaĵon?

Por que as nações se rebelam, e os povos planejam em vão?

2 Leviĝas reĝoj de la tero, Kaj eminentuloj konsiliĝas kune, Kontraŭ la Eternulo kaj kontraŭ Lia sanktoleito, dirante:

Os reis da terra se levantam, e os governantes tomam conselhos reunidos contra o SENHOR, e contra seu Ungido, [dizendo]:

3 Ni disŝiru iliajn ligilojn, Kaj ni deĵetu de ni iliajn ŝnurojn!

Rompamos as correntes deles, e lancemos fora de nós as cordas deles.

4 La loĝanta en la ĉielo ridas, La Sinjoro mokas ilin.

Aquele que está sentado nos céus rirá; o Senhor zombará deles.

5 Tiam Li parolos al ili en Sia kolero, Kaj per Sia furiozo Li ilin ektimigos, dirante:

Então ele lhes falará em sua ira; em seu furor ele os assombrará, [dizendo]:

6 Mi starigis ja Mian reĝon Super Cion, Mia sankta monto.

E eu ungi a meu Rei sobre Sião, o monte de minha santidade.

7 Mi raportos pri la decido: La Eternulo diris al mi: Vi estas Mia filo, Hodiaŭ Mi vin naskis.

E eu declararei o decreto do SENHOR: Ele me disse: Tu és meu Filho; eu hoje te gerei.

8 Petu Min, kaj Mi donos al vi popolojn por heredo, Kaj por posedo limojn de tero.

Pede-me, e eu te darei as nações [por] herança, e [por] tua propriedade os confins da terra.

9 Vi disbatos ilin per fera sceptro, Kiel potan vazon vi ilin dispecigos.

Com cetro de ferro tu as quebrarás; como vaso de oleiro tu as despedaçarás;

10 Kaj nun, ho reĝoj, prudentiĝu; Instruiĝu, juĝistoj de la tero!

Portanto agora, reis, sede prudentes; vós, juízes da terra, deixai serdes instruídos.

11 Servu al la Eternulo kun timo, Kaj ĝoju kun tremo.

Servi ao SENHOR com temor; e alegrai-vos com tremor.

12 Kisu la filon, ke Li ne koleru, kaj vi ne pereu sur la vojo, Ĉar baldaŭ ekbrulos Lia kolero. Feliĉaj estas ĉiuj, kiuj fidas Lin.

Beijai ao Filho, para que ele não se ire, e pereçais [no] caminho; porque em breve a ira dele se acenderá. Bem-aventurados [são] todos os que nele confiam.