Psalmaro 2

1 Kial tumultas popoloj, Kaj gentoj pripensas vanaĵon?

DA me men liki kan lingaringarki, o da me wei kan lamelam eki me mal akan?

2 Leviĝas reĝoj de la tero, Kaj eminentuloj konsiliĝas kune, Kontraŭ la Eternulo kaj kontraŭ Lia sanktoleito, dirante:

Nanmarki en sappa kan kin kangudi o saupeidi kan kapukapung pena, en kaokaoe dodok en Ieowa o Sapwilim a me keidier.

3 Ni disŝiru iliajn ligilojn, Kaj ni deĵetu de ni iliajn ŝnurojn!

Kitail en kawela ara men saliedi o kase sang kitail ara sal akan!

4 La loĝanta en la ĉielo ridas, La Sinjoro mokas ilin.

A me kotikot nanlang, kotin kiparamateki, o Kaun o kotin mamale kin irail.

5 Tiam Li parolos al ili en Sia kolero, Kaj per Sia furiozo Li ilin ektimigos, dirante:

Eu ran a pan kotin kapung ong ir ni a ongiong; o ni a ongiong lapalap a pan kotin kamasak irail.

6 Mi starigis ja Mian reĝon Super Cion, Mia sankta monto.

A ngai kasapwilada ai Nanmarki pon dol en Sion saraui.

7 Mi raportos pri la decido: La Eternulo diris al mi: Vi estas Mia filo, Hodiaŭ Mi vin naskis.

A ngai pan padaki wei duen aude pan kapung en Ieowa! A kotin masani ong ia er: Koe nai Ol, ran wet I kaipwi uk adar!

8 Petu Min, kaj Mi donos al vi popolojn por heredo, Kaj por posedo limojn de tero.

Poeki re i, I ap pan ki ong uk, en sosoki men liki kan, o en aneki imwin sappa kan.

9 Vi disbatos ilin per fera sceptro, Kiel potan vazon vi ilin dispecigos.

Koe pan kawe irail ekidi sokon mata, o kamor irail pasang rasong dal akan.

10 Kaj nun, ho reĝoj, prudentiĝu; Instruiĝu, juĝistoj de la tero!

Ari, komail nanmarki kan en dukidi, o komail saunkapung en sappa kan en lolekongala!

11 Servu al la Eternulo kun timo, Kaj ĝoju kun tremo.

Papang Ieowa ni lan o pereperen ni masak!

12 Kisu la filon, ke Li ne koleru, kaj vi ne pereu sur la vojo, Ĉar baldaŭ ekbrulos Lia kolero. Feliĉaj estas ĉiuj, kiuj fidas Lin.

Metik sapwilim a Ol, pwe a der ongiong, o komail ap lokidokila pon al o, pwe a ongiong kak madang tapida. A meid pai ir karos, me liki i.