Psalmaro 2
1 Kial tumultas popoloj, Kaj gentoj pripensas vanaĵon?
Namoonni maaliif akkanumaan malatu? Saboonnis maaliif waan akkanumaan mariʼatu?
2 Leviĝas reĝoj de la tero, Kaj eminentuloj konsiliĝas kune, Kontraŭ la Eternulo kaj kontraŭ Lia sanktoleito, dirante:
Mootonni lafaa kaʼanii, bulchitoonnis Waaqayyoo fi Masiihii isaatiin mormuuf walitti qabaman;
3 Ni disŝiru iliajn ligilojn, Kaj ni deĵetu de ni iliajn ŝnurojn!
isaanis, “Kottaa foncaa isaanii of irraa kukkunnaa; hidhaa isaaniis of irraa hiiknee gannaa” jedhu.
4 La loĝanta en la ĉielo ridas, La Sinjoro mokas ilin.
Inni samii keessa, teessoo irra taaʼee jiru ni kolfa; Gooftaanis isaanitti qoosa.
5 Tiam Li parolos al ili en Sia kolero, Kaj per Sia furiozo Li ilin ektimigos, dirante:
Innis aarii isaatiin isaan ifata; dheekkamsa isaatiinis isaan naasisa;
6 Mi starigis ja Mian reĝon Super Cion, Mia sankta monto.
innis, “Ani tulluu koo qulqulluu irra, Xiyoon irra, mootii koo teessifadheera” jedha.
7 Mi raportos pri la decido: La Eternulo diris al mi: Vi estas Mia filo, Hodiaŭ Mi vin naskis.
Ani seera Waaqayyoo nan labsa: innis akkana anaan jedhe; “Ati ilma koo ti; ani harʼa si dhalcheera.
8 Petu Min, kaj Mi donos al vi popolojn por heredo, Kaj por posedo limojn de tero.
Na kadhadhu; ani saboota dhaala kee, handaara lafaas qabeenya kee godhee siifan kenna.
9 Vi disbatos ilin per fera sceptro, Kiel potan vazon vi ilin dispecigos.
Ati ulee sibiilaatiin isaan cabsita; akka qodaa supheettis isaan hurreessita.”
10 Kaj nun, ho reĝoj, prudentiĝu; Instruiĝu, juĝistoj de la tero!
Kanaafuu yaa mootota, qalbeeffadhaa; bulchitoonni lafaas of eeggadhaa.
11 Servu al la Eternulo kun timo, Kaj ĝoju kun tremo.
Sodaadhaan Waaqayyoon tajaajilaa; hollachaas gammadaa.
12 Kisu la filon, ke Li ne koleru, kaj vi ne pereu sur la vojo, Ĉar baldaŭ ekbrulos Lia kolero. Feliĉaj estas ĉiuj, kiuj fidas Lin.
Akka inni hin aarreef, isinis akka karaa irratti hin badneef ilma isaa dhungadhaa; dheekkamsi isaa dafee bobaʼaatii. Warri isatti kooluu galan hundi eebbifamoo dha.
