Psalmaro 2

1 Kial tumultas popoloj, Kaj gentoj pripensas vanaĵon?

psalmus David quare fremuerunt gentes et populi meditati sunt inania adstiterunt reges terrae et principes convenerunt in unum adversus Dominum et adversus christum eius diapsalma

2 Leviĝas reĝoj de la tero, Kaj eminentuloj konsiliĝas kune, Kontraŭ la Eternulo kaj kontraŭ Lia sanktoleito, dirante:

disrumpamus vincula eorum et proiciamus a nobis iugum ipsorum

3 Ni disŝiru iliajn ligilojn, Kaj ni deĵetu de ni iliajn ŝnurojn!

qui habitat in caelis inridebit eos et Dominus subsannabit eos

4 La loĝanta en la ĉielo ridas, La Sinjoro mokas ilin.

tunc loquetur ad eos in ira sua et in furore suo conturbabit eos

5 Tiam Li parolos al ili en Sia kolero, Kaj per Sia furiozo Li ilin ektimigos, dirante:

ego autem constitutus sum rex ab eo super Sion montem sanctum eius praedicans praeceptum eius

6 Mi starigis ja Mian reĝon Super Cion, Mia sankta monto.

Dominus dixit ad me filius meus es tu ego hodie genui te

7 Mi raportos pri la decido: La Eternulo diris al mi: Vi estas Mia filo, Hodiaŭ Mi vin naskis.

postula a me et dabo tibi gentes hereditatem tuam et possessionem tuam terminos terrae

8 Petu Min, kaj Mi donos al vi popolojn por heredo, Kaj por posedo limojn de tero.

reges eos in virga ferrea tamquam vas figuli confringes eos

9 Vi disbatos ilin per fera sceptro, Kiel potan vazon vi ilin dispecigos.

et nunc reges intellegite erudimini qui iudicatis terram

10 Kaj nun, ho reĝoj, prudentiĝu; Instruiĝu, juĝistoj de la tero!

servite Domino in timore et exultate ei in tremore

11 Servu al la Eternulo kun timo, Kaj ĝoju kun tremo.

adprehendite disciplinam nequando irascatur Dominus et pereatis de via iusta

12 Kisu la filon, ke Li ne koleru, kaj vi ne pereu sur la vojo, Ĉar baldaŭ ekbrulos Lia kolero. Feliĉaj estas ĉiuj, kiuj fidas Lin.

cum exarserit in brevi ira eius beati omnes qui confidunt in eo