Psalmaro 2

1 Kial tumultas popoloj, Kaj gentoj pripensas vanaĵon?

何なればもろもろの國人はさわぎたち諸民はむなしきことを謀るや

2 Leviĝas reĝoj de la tero, Kaj eminentuloj konsiliĝas kune, Kontraŭ la Eternulo kaj kontraŭ Lia sanktoleito, dirante:

地のもろもろの王はたちかまへ群伯はともに議り ヱホバとその受膏者とにさからひていふ

3 Ni disŝiru iliajn ligilojn, Kaj ni deĵetu de ni iliajn ŝnurojn!

われらその械をこぼち その繩をすてんと

4 La loĝanta en la ĉielo ridas, La Sinjoro mokas ilin.

天に坐するもの笑ひたまはん 主かれらを嘲りたまふべし

5 Tiam Li parolos al ili en Sia kolero, Kaj per Sia furiozo Li ilin ektimigos, dirante:

かくて主は忿恚をもてものいひ大なる怒をもてかれらを怖まどはしめて宣給ふ

6 Mi starigis ja Mian reĝon Super Cion, Mia sankta monto.

しかれども我わが王をわがきよきシオンの山にたてたりと

7 Mi raportos pri la decido: La Eternulo diris al mi: Vi estas Mia filo, Hodiaŭ Mi vin naskis.

われ詔命をのべんヱホバわれに宣まへり なんぢはわが子なり今日われなんぢを生り

8 Petu Min, kaj Mi donos al vi popolojn por heredo, Kaj por posedo limojn de tero.

われに求めよ さらば汝にもろもろの國を嗣業としてあたへ地の極をなんぢの有としてあたへん

9 Vi disbatos ilin per fera sceptro, Kiel potan vazon vi ilin dispecigos.

汝くろがねの杖をもて彼等をうちやぶり陶工のうつはもののごとくに打碎かんと

10 Kaj nun, ho reĝoj, prudentiĝu; Instruiĝu, juĝistoj de la tero!

されば汝等もろもろの王よ さとかれ地の審士輩をしへをうけよ

11 Servu al la Eternulo kun timo, Kaj ĝoju kun tremo.

畏をもてヱホバにつかへ戰慄をもてよろこべ

12 Kisu la filon, ke Li ne koleru, kaj vi ne pereu sur la vojo, Ĉar baldaŭ ekbrulos Lia kolero. Feliĉaj estas ĉiuj, kiuj fidas Lin.

子にくちつけせよ おそらくはかれ怒をはなちなんぢら途にほろびんその忿恚はすみやかに燃べければなり すべてかれに依賴むものは福ひなり