Psalmaro 2

1 Kial tumultas popoloj, Kaj gentoj pripensas vanaĵon?

Poukisa nasyon yo ap boulvèse konsa, e pèp yo fòmante yon vye bagay?

2 Leviĝas reĝoj de la tero, Kaj eminentuloj konsiliĝas kune, Kontraŭ la Eternulo kaj kontraŭ Lia sanktoleito, dirante:

Wa latè yo pran pòz yo e chèf yo pran konsèy ansanm kont SENYÈ a, e kont onksyone pa Li a:

3 Ni disŝiru iliajn ligilojn, Kaj ni deĵetu de ni iliajn ŝnurojn!

“Annou chire chenn sa yo, e jete kòd ki mare nou yo!”

4 La loĝanta en la ĉielo ridas, La Sinjoro mokas ilin.

(Sila) ki chita nan syèl la ri; SENYÈ a ap moke yo.

5 Tiam Li parolos al ili en Sia kolero, Kaj per Sia furiozo Li ilin ektimigos, dirante:

Anplis, Li va pale avèk yo nan kòlè Li. Li va fè yo sezi nan kòlè Li.

6 Mi starigis ja Mian reĝon Super Cion, Mia sankta monto.

Men pou Mwen menm, Mwen fin plase Wa Mwen an sou Sion, mòn sen Mwen an.

7 Mi raportos pri la decido: La Eternulo diris al mi: Vi estas Mia filo, Hodiaŭ Mi vin naskis.

Anverite, Mwen va pale selon deklarasyon SENYÈ a; SENYÈ a te di Mwen: “Ou se Fis Mwen. Se jodi a, Mwen te fè Ou.

8 Petu Min, kaj Mi donos al vi popolojn por heredo, Kaj por posedo limojn de tero.

Mande Mwen, e Mwen va bay Ou nasyon yo kon eritaj, jis rive nan dènye pwent latè kon posesyon pa Ou.

9 Vi disbatos ilin per fera sceptro, Kiel potan vazon vi ilin dispecigos.

Ou va kase yo avèk yon baton fè, Ou va kraze yo tankou veso kanari.”

10 Kaj nun, ho reĝoj, prudentiĝu; Instruiĝu, juĝistoj de la tero!

Konsa, O wa yo, sèvi ak sajès. Fè atansyon, O jij sou latè yo.

11 Servu al la Eternulo kun timo, Kaj ĝoju kun tremo.

Adore SENYÈ a avèk gran respè e rejwi avèk tranbleman.

12 Kisu la filon, ke Li ne koleru, kaj vi ne pereu sur la vojo, Ĉar baldaŭ ekbrulos Lia kolero. Feliĉaj estas ĉiuj, kiuj fidas Lin.

Fè omaj a Fis la, pou L pa vin fache, epi ou ta mouri nan chemen an. Paske gwo chalè Li kab limen ase vit. A la beni se tout (sila) ki kache nan Li.