Psalmaro 2
1 Kial tumultas popoloj, Kaj gentoj pripensas vanaĵon?
Pourquoi cette rumeur dans les nations, et chez les peuples, ces complots inutiles,
2 Leviĝas reĝoj de la tero, Kaj eminentuloj konsiliĝas kune, Kontraŭ la Eternulo kaj kontraŭ Lia sanktoleito, dirante:
cette levée des rois de la terre, et ces princes en conseil assemblés contre l'Éternel et contre son Oint?
3 Ni disŝiru iliajn ligilojn, Kaj ni deĵetu de ni iliajn ŝnurojn!
« Rompons leurs fers, et secouons leurs chaînes! » [disent-ils.]
4 La loĝanta en la ĉielo ridas, La Sinjoro mokas ilin.
Sur son trône dans les Cieux Il se rit, le Seigneur se raille d'eux;
5 Tiam Li parolos al ili en Sia kolero, Kaj per Sia furiozo Li ilin ektimigos, dirante:
puis Il leur parle dans sa colère, et par son courroux Il les épouvante:
6 Mi starigis ja Mian reĝon Super Cion, Mia sankta monto.
« Moi-même j'ai oint mon Roi sur Sion, ma montagne sainte! »
7 Mi raportos pri la decido: La Eternulo diris al mi: Vi estas Mia filo, Hodiaŭ Mi vin naskis.
– « Que je redise le décret! L'Éternel m'a dit: Tu es mon fils, en ce jour je t'ai engendré.
8 Petu Min, kaj Mi donos al vi popolojn por heredo, Kaj por posedo limojn de tero.
Demande-moi, et je te donnerai les nations en héritage, et en propriété les extrémités de la terre;
9 Vi disbatos ilin per fera sceptro, Kiel potan vazon vi ilin dispecigos.
tu les briseras d'un sceptre de fer, comme un vase de potier, tu les mettras en pièces. »
10 Kaj nun, ho reĝoj, prudentiĝu; Instruiĝu, juĝistoj de la tero!
Maintenant, ô rois, devenez sages, soyez avertis, juges de la terre!
11 Servu al la Eternulo kun timo, Kaj ĝoju kun tremo.
Soumettez-vous à l'Éternel avec crainte, soyez alarmés et tremblez!
12 Kisu la filon, ke Li ne koleru, kaj vi ne pereu sur la vojo, Ĉar baldaŭ ekbrulos Lia kolero. Feliĉaj estas ĉiuj, kiuj fidas Lin.
Embrassez le Fils, de peur qu'il ne s'irrite, et que vous ne vous perdiez en suivant votre voie. Car un instant encore, et sa colère s'allume. Heureux tous ceux qui mettent en lui leur confiance!
