Psalmaro 2

1 Kial tumultas popoloj, Kaj gentoj pripensas vanaĵon?

Why this turmoil of nations, this futile plotting of peoples,

2 Leviĝas reĝoj de la tero, Kaj eminentuloj konsiliĝas kune, Kontraŭ la Eternulo kaj kontraŭ Lia sanktoleito, dirante:

with kings of the earth conspiring, and rulers consulting together, against the Lord and against his anointed,

3 Ni disŝiru iliajn ligilojn, Kaj ni deĵetu de ni iliajn ŝnurojn!

to snap their bonds and fling their cords away?

4 La loĝanta en la ĉielo ridas, La Sinjoro mokas ilin.

He whose throne is in heaven laughs, the Lord mocks them.

5 Tiam Li parolos al ili en Sia kolero, Kaj per Sia furiozo Li ilin ektimigos, dirante:

Then he speaks to them in his wrath, and in his hot anger confounds them.

6 Mi starigis ja Mian reĝon Super Cion, Mia sankta monto.

“This my king is installed by me, on Zion my holy mountain.”

7 Mi raportos pri la decido: La Eternulo diris al mi: Vi estas Mia filo, Hodiaŭ Mi vin naskis.

I will tell of the Lord’s decree. He said to me: “You are my son, this day I became your father.

8 Petu Min, kaj Mi donos al vi popolojn por heredo, Kaj por posedo limojn de tero.

Only ask, and I make you the heir of the nations, and lord of the world to its utmost bounds.

9 Vi disbatos ilin per fera sceptro, Kiel potan vazon vi ilin dispecigos.

You will break them with sceptre of iron, shatter them like pottery.”

10 Kaj nun, ho reĝoj, prudentiĝu; Instruiĝu, juĝistoj de la tero!

So now, you kings, be wise: be warned, you rulers of earth.

11 Servu al la Eternulo kun timo, Kaj ĝoju kun tremo.

Serve the Lord in awe, kiss his feet with trembling,

12 Kisu la filon, ke Li ne koleru, kaj vi ne pereu sur la vojo, Ĉar baldaŭ ekbrulos Lia kolero. Feliĉaj estas ĉiuj, kiuj fidas Lin.

lest, angry, he hurl you to ruin; for soon will his fury blaze. Happy all who take refuge in him.