Psalmaro 2

1 Kial tumultas popoloj, Kaj gentoj pripensas vanaĵon?

Why do the nations rage and the peoples plot in vain?

2 Leviĝas reĝoj de la tero, Kaj eminentuloj konsiliĝas kune, Kontraŭ la Eternulo kaj kontraŭ Lia sanktoleito, dirante:

The kings of the earth take their stand and the rulers gather together, against the LORD and against His Anointed One:

3 Ni disŝiru iliajn ligilojn, Kaj ni deĵetu de ni iliajn ŝnurojn!

“Let us break Their chains and cast away Their cords.”

4 La loĝanta en la ĉielo ridas, La Sinjoro mokas ilin.

The One enthroned in heaven laughs; the Lord taunts them.

5 Tiam Li parolos al ili en Sia kolero, Kaj per Sia furiozo Li ilin ektimigos, dirante:

Then He rebukes them in His anger, and terrifies them in His fury:

6 Mi starigis ja Mian reĝon Super Cion, Mia sankta monto.

“I have installed My King on Zion, upon My holy mountain.”

7 Mi raportos pri la decido: La Eternulo diris al mi: Vi estas Mia filo, Hodiaŭ Mi vin naskis.

I will proclaim the decree spoken to Me by the LORD: “You are My Son; today I have become Your Father.

8 Petu Min, kaj Mi donos al vi popolojn por heredo, Kaj por posedo limojn de tero.

Ask Me, and I will make the nations Your inheritance, the ends of the earth Your possession.

9 Vi disbatos ilin per fera sceptro, Kiel potan vazon vi ilin dispecigos.

You will break them with an iron scepter; You will shatter them like pottery.”

10 Kaj nun, ho reĝoj, prudentiĝu; Instruiĝu, juĝistoj de la tero!

Therefore be wise, O kings; be admonished, O judges of the earth.

11 Servu al la Eternulo kun timo, Kaj ĝoju kun tremo.

Serve the LORD with fear, and rejoice with trembling.

12 Kisu la filon, ke Li ne koleru, kaj vi ne pereu sur la vojo, Ĉar baldaŭ ekbrulos Lia kolero. Feliĉaj estas ĉiuj, kiuj fidas Lin.

Kiss the Son, lest He be angry and you perish in your rebellion, when His wrath ignites in an instant. Blessed are all who take refuge in Him.